Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Χαμηλά, πιο χαμηλά... πού είναι ο πάτος οέο;

(πηγή)
"Είναι μια από τις λίγες φορές που η Διεθνής Κοινότητα διασώζει το όνομά της και την τιμή της υιοθετώντας σαφή θέση για όσα συμβαίνουν στη γειτονική Λιβύη (...) Τα κόμματα της αριστεράς αντέδρασαν σύμφωνα με τη γνωστή από την ψυχροπολεμική περίοδο άκριτη αντιδυτική στάση.(...) Πρόκειται για τη συνήθη επί χρόνια ρητορική που αδυνατεί να αναγνωρίσει την αυτονομία και την αυταξία του πολιτικού φιλελευθερισμού και των αξιών της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, επειδή αποτελούν δημιούργημα της αστικής τάξης και του δυτικού πολιτισμού (...) Στο όνομα ενός αφελούς αντιδυτικισμού και ενός αφελούς και μεροληπτικού πασιφισμού, τα κόμματα της αριστεράς έρχονται σε αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα (...) Ακόμα και ο εύλογος ισχυρισμός πως αυτό που προέχει είναι τα πετρέλαια και οι ενεργειακές ανάγκες της Δύσης, δεν ακυρώνει το ηθικό χρέος της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και της διάσωσης των αμάχων, γι` αυτό τα κόμματα της αριστεράς θα έπρεπε να ταχθούν υπέρ της δυτικής επέμβασης. (...)  Καλώς λοιπόν πράττουν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις (...) Πρόκειται αναμφίβολα για μια νέα και διαφορετική οπτική μιας σύγχρονης αριστεράς απέναντι στα ζητήματα της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων στην εποχή της παγκοσμιοποίησης"...


- Όσοι/ες αντέχουν κι άλλο μετά τα παραπάνω αποσπάσματα, ας διαβάσουν ολόκληρο το άρθρο του στελέχους της ΔΗΜΑΡ Γεράσιμου Γεωργάτου στην "Ανανεωτική" με τίτλο Είναι θεμιτή η επέμβαση στη Λιβύη;

 

ΠΟΣΟ ΧΑΜΗΛΑ ΘΑ ΠΕΣΩ...

Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαργαρίτης & Πίτσα Παπαδοπούλου (β' φωνή)


Πόσο λες ότι για σένα χαμηλά θα πέσω
κι ακριβά θα το πληρώσω το φτηνό φιλί,
πόσο λες ότι τα μάτια στη ντροπή θα δέσω
και τα χείλη θα λερώσω πόσο πιο πολύ.

Το κεφάλι μου να σκύψω πόσο θες πιο κάτω
και στο βούρκο να βουλιάξω πόσο πιο πολύ,
κολασμένους εφιάλτες, το μυαλό γεμάτο
και το είναι μου θαμμένο μες στην προσβολή.

Πόσα θέλεις να γκρεμίσω για να μη σε χάσω,
πόσο ακόμη θα τολμήσω να ρεζιλευτώ,
πόσο θα κατρακυλήσω ώσπου να σε φτάσω
κι απ' το δάχτυλό μου πίσω πόσο θα κρυφτώ.


- Άτιμε ΓΑΠ, σκληρόκαρδε, απάντα!


υ.γ. Εκ των υστέρων έμαθα πως ο κύριος Γεωργάτος είναι σταθερός... βομβαρδιστής!!! Έλεγε ζήτω και στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας!...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου