(πηγή) |
Έφτασαν χτες οι τεχνικοί της τρόικας για τις προκαταρκτικές συζητήσεις με τους εδώ πρόθυμους ή και κάποιους απρόθυμους συνεργάτες τους, αλλά και για το σχετικό ξεσκόνισμα φακέλων και ανθρώπων. Ενώ μέσα στην εβδομάδα καταφτάνουν και οι εντεταλμένοι του ΔΝΤ, της Ε.Ε., και της ΕΚΤ - οι εγκέφαλοι ας πούμε. Για να αποφασίσουν μαζί με τους δικούς μας εντεταλμένους (αν λέγαμε εγκεφάλους, θα ήταν μάλλον υπερβολικό) ποιος-ποιος-ποιος και τι-τι-τι θα φαγωθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα. Για να πιαστούν οι σχετικοί ενδιάμεσοι στόχοι.
Και μια απλή ανάγνωση αυτών των στόχων μπορεί να δικαιολογήσει την πιο βαριά κατάθλιψη. 3 δισ. ευρώ εκτάκτως μέσα στο 2011, 22 δισ. μέχρι το 2015 και τα γνωστά 50 δισ. πάλι μέχρι το 2015! Θηριώδεις στόχοι, που προδιαγράφουν ακόμα και για τον παπανδρεϊκώς αισιόδοξο τη θηριωδία των μέσων που θα τους υπηρετήσουν. Διότι εδώ δεν μιλάμε για αέρα πατέρα, εδώ μιλάμε για ένα ποταμό από δισεκατομμύρια, που ξέρουμε πού θα πάνε. Και απλώς περιμένουμε να μάθουμε και επισήμως ποιοι θα τα πληρώσουν.
Και επισήμως…. Γιατί ανεπισήμως ξέρουμε και δεν μας χρειάζονται ούτε καν οι πληροφορίες, οι ακριτομύθιες και οι διαρροές από την κυβέρνηση. Θα αρκούσε η μέχρι σήμερα πρακτική της. Ύφεση συν ύφεση, φόροι σε είδη πρώτης ανάγκης, περικοπές μισθών -και όχι μόνο- στο Δημόσιο, περικοπές μισθών -και όχι μόνο- στις ΔΕΚΟ, περικοπές σε επιδόματα, όπως στο επίδομα ανεργίας, ακόμα πιο αναιμικές δημόσιες επενδύσεις. Και μεταρρυθμίσεις όπως νοσοκομεία δίχως σύριγγες και μαθητές χωρίς σχολεία. Και «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας σε συνθήκες γενικών εκπτώσεων.
Κάπως έτσι - και η βαλίτσα αυτή πάει μακριά. Mια ατέλειωτη αλυσίδα από «ενδιάμεσους» στόχους τυλίγεται γύρω από τη χώρα και τον καθένα μας. Για να μας σύρει πού; Στην άβυσσο, προειδοποιεί μια στρατιά από ειδικούς, αλλά και ανήσυχοι σύμβουλοι της Μέρκελ, Γερμανοί βιομήχανοι, ο "Economist", ακόμα και το "Spiegel". Η κοινωνική θηριωδία, η φτώχεια, το πολιτικό ξεχαρβάλωμα, η υποταγή, οδηγούν εν ολίγοις σε μεγαλύτερη κοινωνική θηριωδία, μεγαλύτερη φτώχεια, μεγαλύτερο πολιτικό ξεχαρβάλωμα, μεγαλύτερη υποταγή. Πληρώνουμε αιματηρό εισιτήριο για ένα ταξίδι με τον Τιτανικό του Παπανδρέου.
Και τι να κάνουμε; Όποιος βρει καλύτερη λύση από το ΜΕΤ (Μέτωπο Επιβατών Τιτανικού) για αλλαγή καπετάνιων και ρότας, κερδίζει ένα σωσίβιο…
Και μια απλή ανάγνωση αυτών των στόχων μπορεί να δικαιολογήσει την πιο βαριά κατάθλιψη. 3 δισ. ευρώ εκτάκτως μέσα στο 2011, 22 δισ. μέχρι το 2015 και τα γνωστά 50 δισ. πάλι μέχρι το 2015! Θηριώδεις στόχοι, που προδιαγράφουν ακόμα και για τον παπανδρεϊκώς αισιόδοξο τη θηριωδία των μέσων που θα τους υπηρετήσουν. Διότι εδώ δεν μιλάμε για αέρα πατέρα, εδώ μιλάμε για ένα ποταμό από δισεκατομμύρια, που ξέρουμε πού θα πάνε. Και απλώς περιμένουμε να μάθουμε και επισήμως ποιοι θα τα πληρώσουν.
Και επισήμως…. Γιατί ανεπισήμως ξέρουμε και δεν μας χρειάζονται ούτε καν οι πληροφορίες, οι ακριτομύθιες και οι διαρροές από την κυβέρνηση. Θα αρκούσε η μέχρι σήμερα πρακτική της. Ύφεση συν ύφεση, φόροι σε είδη πρώτης ανάγκης, περικοπές μισθών -και όχι μόνο- στο Δημόσιο, περικοπές μισθών -και όχι μόνο- στις ΔΕΚΟ, περικοπές σε επιδόματα, όπως στο επίδομα ανεργίας, ακόμα πιο αναιμικές δημόσιες επενδύσεις. Και μεταρρυθμίσεις όπως νοσοκομεία δίχως σύριγγες και μαθητές χωρίς σχολεία. Και «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας σε συνθήκες γενικών εκπτώσεων.
Κάπως έτσι - και η βαλίτσα αυτή πάει μακριά. Mια ατέλειωτη αλυσίδα από «ενδιάμεσους» στόχους τυλίγεται γύρω από τη χώρα και τον καθένα μας. Για να μας σύρει πού; Στην άβυσσο, προειδοποιεί μια στρατιά από ειδικούς, αλλά και ανήσυχοι σύμβουλοι της Μέρκελ, Γερμανοί βιομήχανοι, ο "Economist", ακόμα και το "Spiegel". Η κοινωνική θηριωδία, η φτώχεια, το πολιτικό ξεχαρβάλωμα, η υποταγή, οδηγούν εν ολίγοις σε μεγαλύτερη κοινωνική θηριωδία, μεγαλύτερη φτώχεια, μεγαλύτερο πολιτικό ξεχαρβάλωμα, μεγαλύτερη υποταγή. Πληρώνουμε αιματηρό εισιτήριο για ένα ταξίδι με τον Τιτανικό του Παπανδρέου.
Και τι να κάνουμε; Όποιος βρει καλύτερη λύση από το ΜΕΤ (Μέτωπο Επιβατών Τιτανικού) για αλλαγή καπετάνιων και ρότας, κερδίζει ένα σωσίβιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου