 |
| (πηγή) |
από την Αυγή
Για όποιον έχει κάποια πείρα και πέντε γραμμάρια πολιτικό μυαλό είναι περισσότερο από προφανές: Για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα του Μνημονίου είναι εκ των ων ουκ άνευ η συγκρότηση μιας συμμαχίας όλων των δυνάμεων που αντιτάσσονται σ’ αυτό.
Πρώτον γιατί η οικονομική, πολιτική, και εθνική καταστροφή που συντελείται στην Ελλάδα σήμερα έχει τέτοια έκταση και τόσο βάθος, ώστε να απαιτεί τη στράτευση όλων-όλων-όλων, ακόμα κι αν δεν συμφωνούν σε όλα, συμφωνούν όμως στο βασικό -ότι η πολιτική του Μνημονίου σημαίνει βαρβαρότητα και αδιέξοδο.
Δεύτερον γιατί το καθεστώς του Μνημονίου δεν είναι απόρροια της πολιτικής ενός κόμματος και άρα αλλάζουμε κόμμα, αλλάζουμε μίγμα, καλημέρα Ελλάδα, όπως κοροϊδεύει τον κόσμο ο Σαμαράς. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή, που επιβάλλεται από ένα πανίσχυρο μέτωπο δυνάμεων τόσο μέσα στη χώρα όσο και κυρίως έξω από αυτήν και άρα είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι μπορεί ένα κόμμα να την αντιμετωπίσει μόνο του.
Και τρίτον γιατί η αποτελεσματική αντίσταση στις σημερινές συνθήκες απαιτεί κινητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων, όλων εκείνων δηλαδή που βλέπουν τη ζωή τους να κατεδαφίζεται. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με την έμπνευση και την ενέργεια που παράγει ένα ευρύ μέτωπο πολιτικών δυνάμεων.
Σιγά τη σοφία, θα πεις. Το θέμα είναι όχι τι να κάνουμε, αλλά πώς να το κάνουμε. Και από πού ν' αρχίσουμε. Από πού αλλού δηλαδή; Η ιδέα των μετώπων, η συγκρότησή τους και οι μεγάλες ανατροπές συσχετισμών που αυτά μπορούν να προκαλέσουν, έχουν αριστερή - κομμουνιστική σφραγίδα. Και είναι γνωστή στο «χώρο» η απάντηση στο ερώτημα από πού να αρχίσουμε: Από τον εαυτό μας.
Από τον εαυτό μας - που πάει να πει στις σημερινές συνθήκες από ένα μέτωπο αριστερών, μια συμμαχία των προθύμων της αριστεράς, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αν αποδείξουν ότι το εννοούν, αν εμφανιστούν από κοινού στα συνδικάτα και στους αγώνες, με κοινό ψηφοδέλτιο στις εκλογές, με ενότητα μέσα στη διαφορετικότητά τους, μπορούν να μαζέψουν γύρω τους τόσο κόσμο, που δεν θα το πιστεύουν. Και να αλλάξουν τα πάντα.
Ο Αλαβάνος, ο ΣΥΝ, τα γκρουπούσκουλα; καγχάζουν ορισμένοι. Τόσο τους κόβει. Γιατί δεν καταλαβαίνουν πολιτική πυρηνική φυσική - πόση ενέργεια μπορούν να παράγουν στις κατάλληλες συνθήκες τα απειροελάχιστα άτομα...
Για όποιον έχει κάποια πείρα και πέντε γραμμάρια πολιτικό μυαλό είναι περισσότερο από προφανές: Για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα του Μνημονίου είναι εκ των ων ουκ άνευ η συγκρότηση μιας συμμαχίας όλων των δυνάμεων που αντιτάσσονται σ’ αυτό.
Πρώτον γιατί η οικονομική, πολιτική, και εθνική καταστροφή που συντελείται στην Ελλάδα σήμερα έχει τέτοια έκταση και τόσο βάθος, ώστε να απαιτεί τη στράτευση όλων-όλων-όλων, ακόμα κι αν δεν συμφωνούν σε όλα, συμφωνούν όμως στο βασικό -ότι η πολιτική του Μνημονίου σημαίνει βαρβαρότητα και αδιέξοδο.
Δεύτερον γιατί το καθεστώς του Μνημονίου δεν είναι απόρροια της πολιτικής ενός κόμματος και άρα αλλάζουμε κόμμα, αλλάζουμε μίγμα, καλημέρα Ελλάδα, όπως κοροϊδεύει τον κόσμο ο Σαμαράς. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή, που επιβάλλεται από ένα πανίσχυρο μέτωπο δυνάμεων τόσο μέσα στη χώρα όσο και κυρίως έξω από αυτήν και άρα είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι μπορεί ένα κόμμα να την αντιμετωπίσει μόνο του.
Και τρίτον γιατί η αποτελεσματική αντίσταση στις σημερινές συνθήκες απαιτεί κινητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων, όλων εκείνων δηλαδή που βλέπουν τη ζωή τους να κατεδαφίζεται. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με την έμπνευση και την ενέργεια που παράγει ένα ευρύ μέτωπο πολιτικών δυνάμεων.
Σιγά τη σοφία, θα πεις. Το θέμα είναι όχι τι να κάνουμε, αλλά πώς να το κάνουμε. Και από πού ν' αρχίσουμε. Από πού αλλού δηλαδή; Η ιδέα των μετώπων, η συγκρότησή τους και οι μεγάλες ανατροπές συσχετισμών που αυτά μπορούν να προκαλέσουν, έχουν αριστερή - κομμουνιστική σφραγίδα. Και είναι γνωστή στο «χώρο» η απάντηση στο ερώτημα από πού να αρχίσουμε: Από τον εαυτό μας.
Από τον εαυτό μας - που πάει να πει στις σημερινές συνθήκες από ένα μέτωπο αριστερών, μια συμμαχία των προθύμων της αριστεράς, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αν αποδείξουν ότι το εννοούν, αν εμφανιστούν από κοινού στα συνδικάτα και στους αγώνες, με κοινό ψηφοδέλτιο στις εκλογές, με ενότητα μέσα στη διαφορετικότητά τους, μπορούν να μαζέψουν γύρω τους τόσο κόσμο, που δεν θα το πιστεύουν. Και να αλλάξουν τα πάντα.
Ο Αλαβάνος, ο ΣΥΝ, τα γκρουπούσκουλα; καγχάζουν ορισμένοι. Τόσο τους κόβει. Γιατί δεν καταλαβαίνουν πολιτική πυρηνική φυσική - πόση ενέργεια μπορούν να παράγουν στις κατάλληλες συνθήκες τα απειροελάχιστα άτομα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου