 |
| (πηγή) |
του Αλέξανδρου Σπυρίδωνα Μπίστη
από τη σελίδα του στο facebook
Τον περισσότερο καιρό σωπαίνεις
στο τζάμι το θαμπό της οικουμένης
κοιτάς αυτά που δεν καταλαβαίνεις
κι ούτε που ξέρεις τι και πώς
Βλέπεις θεάματα πληρώνεις φόρους
επιθυμώντας μ' όλους τους πόρους
να ζεις μονάχα με δικούς σου όρους
και να 'σαι ο ίδιος σου πομπός
Άκου κοινό!
Λάθος προφίλ του ανθρώπου ο νους
δεν αντέχει κόσμους αληθινούς
κόλαση υπάρχει μονάχα για τους ζωντανούς
«Μοναξιά χιλιάδες φύλλα»,
στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια νιώθω σαν να βρισκόμαστε μέσα σε μια σακαράκα, με σπασμένα φρένα και οδηγό χωρίς άδεια οδήγησης, που πάει γκαζωμένη στον γκρεμό. Και εμείς, ενώ το βλέπουμε, καθόμαστε μοιρολατρικά και περιμένουμε να τσακιστούμε. Μέσα στην παραζάλη δεν σκεφτόμαστε πως παρότι δεν είμαστε στο τιμόνι έχουμε τη δυνατότητα να τραβήξουμε το χειρόφρενο. Ίσως μάλιστα κάποιοι να έχουν ξεχάσει ακόμα και το ότι υπάρχει χειρόφρενο.
Το θέμα όμως είναι ότι θα τσακιστούμε όλοι μαζί επειδή κανείς δεν τραβάει αυτό το γαμημένο το χειρόφρενο. Άλλος γιατί έχει κουτσοβολευτεί δίπλα στον αερόσακο, άλλος γιατί νιώθει «προνομιούχος» επειδή φοράει ζώνη ενώ άλλοι δεν έχουν ούτε αυτό, άλλος γιατί «ώχου μωρέ τώρα, τόσοι είναι εδώ μέσα, εγώ θα πάω να το τραβήξω;»· άλλοι γιατί τσακώνονται για το ποιος φταίει που πάμε στον γκρεμό (αλλά δεν παίρνουν και καμία πρωτοβουλία για να μην πέσουμε…)· άλλοι γιατί τσακώνονται για το ποια διαδρομή θα ακολουθήσουμε αφού σταματήσουμε το όχημα και κάνουμε μεταβολή· άλλοι σπάνε πλάκα ενεργοποιώντας τους υαλοκαθαριστήρες, παίζουν με τα φλας, πειράζουν τους καθρέφτες και πιστεύουν ότι «δεν τρέχει τίποτα, ο οδηγός θα μας σώσει» και άλλοι κοροϊδεύουν εκείνους που αγωνιούν και πιστεύουν ότι όντως υπάρχει τρόπος να σωθούμε. Και πάει λέγοντας…
Και δεν καταλαβαίνουμε ότι πάμε όλοι μαζί για φούντο και ότι είμαστε όλοι μαζί συνυπεύθυνοι, όχι γιατί πάει το όχημα στον γκρεμό (όπως προσπαθούν να μας πείσουν), αλλά γιατί ενώ το βλέπουμε δεν κάνουμε τίποτα για να το σταματήσουμε.
Αν στη θέση του οχήματος μπει η χώρα, στη θέση του οδηγού αυτοί που την κυβερνούν εδώ και 30 χρόνια και στη θέση των επιβατών όλοι εμείς που τους ψηφίζουμε ή τους ανεχόμαστε, σήμερα το βλέπουμε πια μπροστά μας. Πέφτουμε… Πέφτουμε ως κοινωνία, πέφτουμε ως άνθρωποι. Μετατρεπόμαστε σε ζούγκλα. Θα επικρατήσει πλήρως ο νόμος του ισχυρού, ο καθένας μόνος του και όλοι εναντίον όλων. Έχουμε απαξιώσει πλήρως τις συλλογικότητες (έχει τεράστια ευθύνη η Αριστερά γι’ αυτό), έχουμε αφομοιώσει όλοι ότι είμαστε «μονάδες», «άτομα», αφού αυτό πρόταξε ο νεοκαπιταλισμός: ο καθένας για την πάρτη του, και αφού δεν μπορούμε πια να κάνουμε τίποτα όλοι μαζί, κάνουμε αυτό που μπορεί ο καθένας μόνος του: καταναλώνουμε! Μόνο που σε λίγο δεν θα υπάρχει τίποτα να καταναλώσουμε και θα … καταναλώνουμε τον διπλανό μας.
***
Σήμερα, τον καιρό του ΔΝΤ και του Μνημονίου, δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τη συγκρότηση του ευρύτερου δυνατού κοινωνικού μετώπου αντίστασης στην καταστροφική μανία αυτού του οδοστρωτήρα: σε όποια χώρα κι αν εφαρμόστηκε αυτό το μοντέλο, από την Αργεντινή, αρχικά, την Ισλανδία, την Πολωνία και, πιο πρόσφατα την Ουγγαρία, τη Λετονία, τη Ρουμανία (και πολλές άλλες), οι συνέπειες ήταν παντού και πάντα πανομοιότυπες: οι κοινωνίες βυθίζονταν για χρόνια στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την όξυνση των ανισοτήτων, με ενίσχυση ρατσιστικών, ακροδεξιών δυνάμεων, με ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού. Σ’ αυτόν τον εφιάλτη πρέπει να αντισταθούμε!
Αυτό επιχειρεί το ψηφοδέλτιο της «Αττικής Συνεργασίας - Όχι στο Μνημόνιο», χωρίς να θέτει ως προαπαιτούμενο συμμετοχής την απόλυτη ιδεολογική ταύτιση. Και η Αριστερά, ειδικά σε τόσο οριακές στιγμές, δεν μπορεί να αναζητά την ιδεολογική καθαρότητα και την περιχαράκωση, αντίθετα πρέπει με τόλμη και πίστη στις θέσεις της να μπαίνει μπροστά και να ανοίγει δρόμους για την ανατροπή των συσχετισμών, τη συμμετοχή, την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, τη διάσωση της κοινωνίας. Κατά συνέπεια είναι προφανές ότι σ’ αυτό το πλαίσιο προσωποκεντρικές στρατηγικές και επαναστατικές ρητορείες είναι απλώς πολύ κατώτερες των περιστάσεων.
Σ’ αυτές τις εκλογές επιβάλλεται να πάθει πανωλεθρία η Κυβέρνηση και η πολιτική στην οποία επιμένει. Αν βγει αλώβητη δεν θα χρειαστεί να πάμε σε μέντιουμ για να μάθουμε τι θα μας συμβεί: αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην εμπειρία των άλλων χωρών που αφέθηκαν στις αγκάλες του ΔΝΤ.
Σ’ αυτές τις εκλογές, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση ως σήμερα, ένα υπολογίσιμο κομμάτι του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ διαχωρίζει ρητά τη θέση του από την πολιτική της Κυβέρνησης και τοποθετείται ξεκάθαρα απέναντι. Και πλησιάζει την Αριστερά. Σ’ αυτήν αναζητά ιδεολογικοπολιτική στέγη. Και το κάνει στην πιο κρίσιμη στιγμή: με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, έχοντας καταπιεί άπειρες προσβολές και αδειάσματα από τον κομματικό του φορέα, αλλά τουλάχιστον στην πιο κρίσιμη στιγμή: στη στιγμή του Μνημονίου.
Σ’ αυτές τις εκλογές, δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις (παρότι έχουν γραφτεί,εξαιρετικές(1), πραγματικά(2) διαφωτιστικές(3), σκέψεις(4) ): η αποχή και το λευκό ή το άκυρο είναι ένδειξη είτε πλήρους συμφιλίωσης με την πτώση στον γκρεμό και παραίτησης είτε πλήρους ανευθυνότητας ή/και αδιαφορίας είτε, απλώς, μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας. Επίσης, δεν χωρούν αυταπάτες(5)για τις επιδιώξεις διαφόρων επίδοξων σωτήρων(6).
***
«Καλά όλα αυτά, μα με τον Μητρόπουλο(7);» Ε, λοιπόν, όχι! Όχι με τον Μητρόπουλο. Αλλά και με τον Μητρόπουλο(8). Και με οποιονδήποτε άλλον/άλλη αποφασίσει να ενώσει τη φωνή και τη δύναμή του με όλους όσοι αγωνίζονται για πράγματα που, αν και αυτονόητα, σιγά σιγά γίνονται όλο και πιο μακρινά και γυρνούν την ελληνική κοινωνία τουλάχιστον μισό αιώνα πίσω.
Σ’ αυτή την προσπάθεια συμμετέχω κι εγώ, από το ψηφοδέλτιο του Νότιου Τομέα (Ταύρος - Μοσχάτο, Καλλιθέα, Άγιος Δημήτριος, Νέα Σμύρνη, Παλαιό Φάληρο, Άλιμος, Αργυρούπολη - Ελληνικό & Γλυφάδα). Γιατί θέλω να ενώσω το ουρλιαχτό μου μαζί με το ουρλιαχτό χιλιάδων ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα: ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ - ΤΡΑΒΑΜΕ ΧΕΙΡΟΦΡΕΝΟ ΤΩΡΑ!
Στις 7 Νοέμβρη να κάνουμε την οργή μας ψήφο!
Γιατί, ναι, είναι αλήθεια, όλοι και όλες μαζί, είμαστε πιο δυνατοί από το Μνημόνιο.
Βενσερέμος,
ΑλΜπίστ
1/11/2010
(2)http://www.dragasakis.gr/keimeno.php?id=723&eidos=mme
(3)http://www.dragasakis.gr/keimeno.php?id=721&eidos=mme
(4)http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=578058
(5)http://il.youtube.com/watch?v=pisKdCV9xMs&p=839D17BC34D4D66C&playnext=1&index=6
(6)http://www.youtube.com/watch?v=LS2TAEhZjz8
(7)http://il.youtube.com/watch?v=KkiKQOuT1nQ&feature=related
(8)http://il.youtube.com/watch?v=KkiKQOuT1nQ&feature=related
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου