Ερυθρά αιμοσφαίρια

(πηγή)

του Τριαντάφυλλου Τρανού

από τις "Συναντήσεις" 

στην Αυγή

Τελικά οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νέοι έχουν πολύ περισσότερα «ερυθρά αιμοσφαίρια» από όσα υπολόγιζε η κυβέρνηση. Κάθε φορά που ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και οι υπουργοί της, καθώς και οι «ασώματες κεφαλές» των μίντια, βγαίνουν από το χρυσό κλουβί τους έρχονται αντιμέτωποι με την οργή των νέων, όπως συνέβη τις τελευταίες μέρες με την Α. Διαμαντοπούλου, τον Γ. Παπανδρέου και τον Θ. Πάγκαλο.

Στον πραγματικό κόσμο, οι πραγματικοί άνθρωποι και τα παιδιά τους υποφέρουν, βιώνοντας τη μία απελπισμένη και αδιέξοδη κατάσταση μετά την άλλη, όπως ακριβώς οι ήρωες του Κάφκα, για τους οποίους οι εκπρόσωποι της υπερπλούσιας, κυνικής και διεφθαρμένης άρχουσας ελίτ και τα παιδιά τους μαθαίνουν μόνο μέσα από το πρόγραμμα του International Baccalaureate (Διεθνές Απολυτήριο), του οποίου οι απόφοιτοι κάθε χρόνο έχουν την ευκαιρία να εισαχθούν στα πιο ακριβά Πανεπιστήμια του κόσμου, χωρίς επιπλέον εξετάσεις και φροντιστήρια. 

Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων της χώρας, προνομιακοί συνομιλητές της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, ζητούν με την άνεση οικογενειακού φίλου και επικαλούμενοι αμφίβολες έρευνες, όπως αυτή που διενήργησε για λογαριασμό τους το Ίδρυμα Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), τα πιο προκλητικά οικονομικά και θεσμικά προνόμια για τις επιχειρήσεις τους. Ζητούν ακόμη -κατά παρέκκλιση του νόμου- να τους επιτραπεί να προχωρήσουν σε απολύσεις εργαζόμενων και να τους δοθεί δυνατότητα «ευελιξίας», ώστε να μετατρέψουν τις τάξεις τού Λυκείου στα σχολεία τους σε υπερφροντιστήρια, καταστρατηγώντας το αναλυτικό πρόγραμμα και αντικαθιστώντας τα μαθήματα γενικής παιδείας με πρόσθετες ώρες στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα. 

Για τα παιδιά των δημόσιων σχολείων, ας είναι καλά το «ψηφιακό φροντιστήριο» που ετοιμάζουν οι κυρίες Άννα Διαμαντοπούλου και Εύη Χριστοφιλοπούλου και το οποίο πρόκειται, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, «να σταματήσει την οικονομική αιμορραγία των οικογενειών τους» και, ταυτόχρονα, «να λειτουργήσει ως φάρμακο για το στρες των εξετάσεων». Όμως, ο τεχνοφιλικός φενακισμός στον οποίο έχει παραδοθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν είναι ούτε τυχαίος ούτε αθώος. Αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της προϊούσας ατροφίας της μνήμης που πλήττει ως πανδημία πλέον όλα τα μέλη της αναιμικής «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Ο κύριος Θεόδωρος Πάγκαλος και η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου ξεχνούν, όταν αντιδικούν με τους νέους και τους καθυβρίζουν, όχι μόνο αυτά που έλεγαν μόλις χθες, αλλά δυστυχώς και το καλύτερο κομμάτι του παρελθόντος στο οποίο συμμετείχαν και οι ίδιοι ως νέοι -ο πρώτος, ως ηγέτης του κινήματος του 114 και η δεύτερη, με τη θητεία της στις Νομαρχιακές Επιτροπές Λαϊκής Επιμόρφωσης, τη δεκαετία του ’80, που στηρίχτηκαν μεταξύ άλλων και στο έργο και τη θεωρία του μεγάλου παιδαγωγού των «καταπιεζόμενων», του Πάουλο Φρέιρε.

“Τίποτα”, γράφει ο Βάλτερ Μπένγιαμιν σε ένα νεανικό του κείμενο, «δεν μισούν περισσότερο οι ενήλικες από τα όνειρα της νιότης τους [...] Οι ενήλικες έχουν ήδη βιώσει τα πάντα: τη νεότητα, τα ιδανικά, τις ελπίδες, τις γυναίκες. Όλα ήταν ένα ψέμα! Ποθούν να μας αποδείξουν: πως πάνω απ' όλα, ήταν κάποτε σαν εμάς! Ήθελαν αυτό που θέλουμε. Κι αυτοί, αρνήθηκαν να πιστέψουν τους γονείς τους, αλλά η ζωή τούς δίδαξε ότι οι γονείς τους είχαν δίκιο. Θα ακολουθήσουν τα χρόνια του συμβιβασμού, η εξαθλίωση των ιδεών, η παραίτηση. Εσείς πείτε τους τα λόγια του Φρήντριχ Σίλλερ: πως όταν κάποιος γίνεται άνδρας πρέπει να τιμήσει τα όνειρα της νιότης του».




- Ο Τρ. Τρανός είναι εκπαιδευτικός, πρόεδρος Γ' ΕΛΜΕ-Θ.