Merde!

από το σημερινό Ποντίκι

του Θανάση Καρτερού

από την Αυγή
 

Πραγματικά παραγωγικό το εικοσιτετράωρο του Ντομινίκ Στρος-Καν στην Αθήνα. Και γενναία πρόλαβε να χαρακτηρίσει τα μέτρα της κυβέρνησης, και εντυπωσιασμένος να δηλώσει από την πολιτική της, και το εκλογικό αποτέλεσμα να ερμηνεύσει παπανδρεϊκώς, και εντολή συναίνεσης να δώσει στα κόμματα, γιατί «δεν πρόκειται για µάχη των πολιτικών δυνάµεων, αλλά είναι µάχη για τη σωτηρία της χώρας σας». Αλλά και να διατυπώσει δημοσίως την απαίτηση προς την κυβέρνηση να επιταχύνει τις «διαρθρωτικές αλλαγές», να κόψει κι άλλο μισθούς και συντάξεις (η παραγωγικότητα, βλέπετε...), να περιαδράξει τις ΔΕΚΟ κ.λπ.

Γιατί όλα αυτά τα επιεικώς αγενή και μη επιεικώς αποικιοκρατικά; Εντάξει, ήθελε, όπως φάνηκε, να κάνει και τη φιγούρα του στους Γάλλους ενόψει των προεδρικών εκλογών το 2012: Ο άνθρωπος που βοηθάει τους ενδεείς και έκανε το ΔΝΤ... ΜΚΟ!!! Το βασικό, όμως, όπως προκύπτει απ' όσα είπε κι απ' όσα δεν είπε, είναι ότι μας ήρθε για να στηρίξει την πολιτική Παπανδρέου και τον ίδιο τον Παπανδρέου. Τον φίλο George! Κι αν το ψάξεις καλύτερα, κυρίως όχι να στηρίξει την πολιτική και τα μέτρα που ήδη έχουν επιβληθεί, αλλά την πολιτική και τα μέτρα που πρόκειται να επιβληθούν.

Και επ’ αυτού δεν μάσησε τα λόγια του. Τα χειρότερα δεν έχουν περάσει, δήλωσε προκαλώντας ανατριχίλα. Επιχείρησε βέβαια μετά να τα μπαλώσει με την ανεκδιήγητη διευκρίνιση: Είπα µεν ότι τα χειρότερα δεν έχουν περάσει, αλλά δεν είπα ότι τα χειρότερα θα έλθουν! Ας ασχοληθούν οι γλωσσολόγοι με το ζήτημα -έχουμε συνηθίσει εξάλλου σε κάτι τέτοια με τα διάφορα γλωσσικά του δικού μας. Από πολιτική άποψη όμως δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το τι μας περιμένει και τι περιμένουν από μας. Και επίσης για το πώς μας βλέπουν και πώς βλέπουν τον εαυτό τους και τη χώρα οι άρχοντες των αγορών.

Αυτό το τελευταίο ίσως είναι χειρότερο κι από τα χειρότερα που δεν έχουν περάσει. Το στυλ, πώς το λένε. Ο φιλόφρων επικυρίαρχος που δίνει συμβουλές και εντολές, χαμογελάει και απειλεί, χαϊδεύει και προειδοποιεί. Εικόνα ελεεινή, την οποία έκανε ελεεινότερη ο δικός μας: Κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, αλλά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες! Ε, εδώ ταιριάζει το γαλλικό -για να τιμήσουμε και τον εκλεκτό ξένο- πολιτικό σχόλιο: Merde!