Και πάλι δεν διαπραγματεύεται

σκίτσο του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία

από την Αυγή

Σε λίγες μέρες, στις 11 Μαρτίου, και λίγο αργότερα, στις 25 Μαρτίου, θα ληφθούν αποφάσεις στην Ε.Ε. που θα βαρύνουν καθοριστικά για την πορεία της χώρας. Αποφάσεις που θα επιδεινώσουν την κρίση στην Ευρωζώνη, με το περιβόητο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, αλλά και αποφάσεις που θα οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και αποδιάρθρωση την ελληνική οικονομία.

Παρ' όλα αυτά, δεν ακούμε να γίνεται καμιά σχετική συζήτηση στη χώρα μας. Τα κανάλια φιλοξενούν το σόου του Πάγκαλου, ενώ η κυβέρνηση προβάλλει τη δικαιολογία ότι αποτελεσματική διαπραγμάτευση είναι η μυστική διαπραγμάτευση. Βεβαίως όλοι γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται, υποτάσσεται. Η ιστορία του Μνημονίου είναι ενδεικτική.

Αν όμως πέρυσι η ελληνική κρίση έμοιαζε ως ευρωπαϊκό παράδοξο, φέτος η κρίση έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα περιμέναμε η κυβέρνηση να αναζητήσει συμμαχίες, όχι μόνο μεταξύ των ισχυρών ευρωπαϊκών δυνάμεων, που αυτή την περίοδο όμως εμφανίζονται, έστω και εξ ανάγκης, ομονοούσες, αλλά και ανάμεσα σε χώρες με παραπλήσια προβλήματα και συμφέροντα με τη χώρα μας. Μόλις προχθές στην Ιρλανδία βυθίστηκε η κυβέρνηση του Μνημονίου. Και η νέα κυβέρνηση επιδιώκει διαπραγμάτευση για μικρότερο επιτόκιο και λιγότερο επαχθές Μνημόνιο. Την Παρασκευή ο νέος πρωθυπουργός της Ιρλανδίας θα συναντηθεί με τη Μέρκελ.

Ο κ. Παπανδρέου επιλέγει να πάει στο Παρίσι, παραβλέποντας την ανάγκη συντονισμού με το Δουβλίνο. Δηλαδή παραιτείται από τον στόχο μιας δυναμικής διπλωματικής - πολιτικής αντεπίθεσης, με την οποία θα μπορούσε να πετύχει ρωγμές στο κεντρικό ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα και να προωθήσει, σε κάποιο βαθμό, συμφέροντα των ασθενέστερων οικονομιών, όπως είναι η ελληνική.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, με καταρρακωμένο το πολιτικό του κύρος μετά τις αποκαλύψεις για το παρασκήνιο στο οποίο πρωταγωνίστησε πέρυσι για να υπαχθεί η χώρα στο ΔΝΤ, δεν έχει ούτε την πολιτική δύναμη ούτε την πολιτική θέληση να ορθώσει το πολιτικό του ανάστημα. Γι' αυτό αποφεύγει τη συζήτηση στην Ελλάδα, μη θέλοντας να δεσμευτεί σε τίποτα. Και επιλέγει τη μικροκομματική τακτική, να ανακινεί θέμα πρόωρων εκλογών, με στόχο όχι βεβαίως να φοβίσει τους πιστωτές και τις καγκελαρίες, αλλά να εκβιάσει τους πολίτες. Ας τολμήσει!