 |
| από flickr |
Κύριε Διευθυντά,
Στην έγκριτη και ιστορική εφημερίδα "Αυγή", στο φύλλο της 27ης Φεβρουαρίου, δημοσιεύεται σχόλιο του κ. Καναβούρη που με αφορά άμεσα. Δεν συνηθίζω να απαντώ σε σχόλια, εκτός αν θίγουν την ηθική μου υπόσταση. Αυτό ακριβώς επιχείρησε ο κ. Καναβούρης.
Χωρίς να γνωρίζει τις ακριβείς μου θέσεις και προτάσεις μου για το θέμα που ανέκυψε με τις περιοχές Natura επιχειρεί σκόπιμη διαστρέβλωσή τους για να καταλήξει σε ευτελή και ανεπίτρεπτα σχόλια και υπονοούμενα. Τον ενοχλεί ακόμα και η ιδιότητα του ηθοποιού όπως αποδεικνύεται από τα γραφόμενά του. Απέναντι σε αυτού του είδους τα σχόλια υπάρχουν δύο επιλογές. Να τα αντιμετωπίσεις κατεβαίνοντας στο ίδιο επίπεδο, ή να ακολουθήσεις τον δρόμο της ευπρέπειας. Επέλεξα το δεύτερο.
Έχω λοιπόν να παρατηρήσω τα ακόλουθα:
α) Αν θέλει να υπηρετήσει την αλήθεια και την ενημέρωση ο κ. Καναβούρης, υπάρχουν τα πρακτικά των επιτροπών της Βουλής, της Ολομέλειας, η αρθρογραφία και οι δημόσιες τοποθετήσεις μου για το θέμα με τις περιοχές Natura και το όριο των 10 στρεμμάτων.
β) Είμαι υπερήφανος για την πορεία και τη διαδρομή μου στο θέατρο, που το έχω υπηρετήσει και το υπηρετώ με συνέπεια. Παράλληλα με το θέατρο ήμουν, είμαι και θα παραμείνω ενεργός πολίτης.
γ) Υπενθυμίζω στον συντάκτη σας ότι είμαι εκλεγμένος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β' Αθήνας. Δεν διορίστηκα. Έθεσα και θέτω συνεχώς τον εαυτό μου στην κρίση των πολιτών.
δ) Τα ευφυολογήματα και τα χαμηλής ποιότητας σχόλια είναι χάρισμά του. Γιατί του "πηγαίνουν" καλύτερα.
Εκφράζω όμως τη λύπη, αλλά και την έκπληξή μου για το γεγονός ότι φιλοξενούνται στις σελίδες της ιστορικής "Αυγής".
Στην έγκριτη και ιστορική εφημερίδα "Αυγή", στο φύλλο της 27ης Φεβρουαρίου, δημοσιεύεται σχόλιο του κ. Καναβούρη που με αφορά άμεσα. Δεν συνηθίζω να απαντώ σε σχόλια, εκτός αν θίγουν την ηθική μου υπόσταση. Αυτό ακριβώς επιχείρησε ο κ. Καναβούρης.
Χωρίς να γνωρίζει τις ακριβείς μου θέσεις και προτάσεις μου για το θέμα που ανέκυψε με τις περιοχές Natura επιχειρεί σκόπιμη διαστρέβλωσή τους για να καταλήξει σε ευτελή και ανεπίτρεπτα σχόλια και υπονοούμενα. Τον ενοχλεί ακόμα και η ιδιότητα του ηθοποιού όπως αποδεικνύεται από τα γραφόμενά του. Απέναντι σε αυτού του είδους τα σχόλια υπάρχουν δύο επιλογές. Να τα αντιμετωπίσεις κατεβαίνοντας στο ίδιο επίπεδο, ή να ακολουθήσεις τον δρόμο της ευπρέπειας. Επέλεξα το δεύτερο.
Έχω λοιπόν να παρατηρήσω τα ακόλουθα:
α) Αν θέλει να υπηρετήσει την αλήθεια και την ενημέρωση ο κ. Καναβούρης, υπάρχουν τα πρακτικά των επιτροπών της Βουλής, της Ολομέλειας, η αρθρογραφία και οι δημόσιες τοποθετήσεις μου για το θέμα με τις περιοχές Natura και το όριο των 10 στρεμμάτων.
β) Είμαι υπερήφανος για την πορεία και τη διαδρομή μου στο θέατρο, που το έχω υπηρετήσει και το υπηρετώ με συνέπεια. Παράλληλα με το θέατρο ήμουν, είμαι και θα παραμείνω ενεργός πολίτης.
γ) Υπενθυμίζω στον συντάκτη σας ότι είμαι εκλεγμένος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β' Αθήνας. Δεν διορίστηκα. Έθεσα και θέτω συνεχώς τον εαυτό μου στην κρίση των πολιτών.
δ) Τα ευφυολογήματα και τα χαμηλής ποιότητας σχόλια είναι χάρισμά του. Γιατί του "πηγαίνουν" καλύτερα.
Εκφράζω όμως τη λύπη, αλλά και την έκπληξή μου για το γεγονός ότι φιλοξενούνται στις σελίδες της ιστορικής "Αυγής".
Με εκτίμηση
Γιάννης Βούρος
διασκευή της Γκαρσόνας του Παναγιώτη Τούντα από τους Klezperanto
- τώρα γιατί ο συνειρμός "Βούρου" και "Γκαρσόνας"...
.-.-.-.-.-.-.
Η απάντηση του Κώστα Καναβούρη:
Κε Διευθυντά
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα:
Α) Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί εθίγη η ηθική υπόσταση του κ. Βούρου. Απλώς στο κείμενό μου ακολουθήθηκε η τεχνική του λίβελου (νόμιμο είδος του γραπτού και προφορικού δημόσιου λόγου) για να καυτηριάσει μια ορισμένη πολιτική αντίληψη. Επίσης καλό θα ήταν να αποφεύγουμε την ηθικοποίηση της πολιτικής, επειδή πρόκειται για μακρά και οδυνηρή συζήτηση, τουλάχιστον για εκείνους οι οποίοι δέχονται να αποφασίζουν, άλλοι για το πότε θα ασκήσουν την υπέρτατη ηθική εξατομίκευση της ελευθερίας, ψηφίζοντας "κατά συνείδηση".
Β) Η φράση περί πελεκάνου ("δεν μπορώ να νοιάζομαι πού θα γεννήσει ο πελεκάνος" κ.λπ. κ.λπ.) η οποία (σκοπίμως;) δεν αναφέρεται στην επιστολή, ελέχθη από τον κ. Βούρο, δημοσιεύτηκε και σχολιάστηκε έως χλευασμού από μεγάλο μέρος του Τύπου, χωρίς να διαψευσθεί. Επομένως, η αναπαραγωγή της στο δικό μου κείμενο ούτε σκόπιμη διαστρέβλωση είναι, ούτε αποτελεί μειωτικό υπονοούμενο. "Ή νοούμε, ή δεν νοούμε", όπως θα έλεγε και ο Πικιώνης.
Γ) Γνωρίζω ότι οι βουλευτές εκλέγονται και δεν διορίζονται. Αλλά και το Μνημόνιο -κατά παράκαμψη του Συντάγματος μάλιστα- εκλεγμένοι βουλευτές το ψήφισαν. Οι εκλεγμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που πράγματι ψήφισαν χωρίς να έχουν διαταχθεί ν' ακολουθήσουν τη συνείδησή τους, διεγράφησαν.
Δ) Κι εγώ είμαι υπερήφανος για την πορεία μου στην ποίηση και στη δημοσιογραφία κι εγώ εκτίθεμαι, αλλά η υπερηφάνειά μου ουδένα, ενδιαφέρει, ουδένα αφορά πλην εμού. Και προ παντός δεν συνιστά πολιτικό επιχείρημα.
Ταύτα και πέραν τούτων ουδέν.
Κε Διευθυντά
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα:
Α) Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί εθίγη η ηθική υπόσταση του κ. Βούρου. Απλώς στο κείμενό μου ακολουθήθηκε η τεχνική του λίβελου (νόμιμο είδος του γραπτού και προφορικού δημόσιου λόγου) για να καυτηριάσει μια ορισμένη πολιτική αντίληψη. Επίσης καλό θα ήταν να αποφεύγουμε την ηθικοποίηση της πολιτικής, επειδή πρόκειται για μακρά και οδυνηρή συζήτηση, τουλάχιστον για εκείνους οι οποίοι δέχονται να αποφασίζουν, άλλοι για το πότε θα ασκήσουν την υπέρτατη ηθική εξατομίκευση της ελευθερίας, ψηφίζοντας "κατά συνείδηση".
Β) Η φράση περί πελεκάνου ("δεν μπορώ να νοιάζομαι πού θα γεννήσει ο πελεκάνος" κ.λπ. κ.λπ.) η οποία (σκοπίμως;) δεν αναφέρεται στην επιστολή, ελέχθη από τον κ. Βούρο, δημοσιεύτηκε και σχολιάστηκε έως χλευασμού από μεγάλο μέρος του Τύπου, χωρίς να διαψευσθεί. Επομένως, η αναπαραγωγή της στο δικό μου κείμενο ούτε σκόπιμη διαστρέβλωση είναι, ούτε αποτελεί μειωτικό υπονοούμενο. "Ή νοούμε, ή δεν νοούμε", όπως θα έλεγε και ο Πικιώνης.
Γ) Γνωρίζω ότι οι βουλευτές εκλέγονται και δεν διορίζονται. Αλλά και το Μνημόνιο -κατά παράκαμψη του Συντάγματος μάλιστα- εκλεγμένοι βουλευτές το ψήφισαν. Οι εκλεγμένοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που πράγματι ψήφισαν χωρίς να έχουν διαταχθεί ν' ακολουθήσουν τη συνείδησή τους, διεγράφησαν.
Δ) Κι εγώ είμαι υπερήφανος για την πορεία μου στην ποίηση και στη δημοσιογραφία κι εγώ εκτίθεμαι, αλλά η υπερηφάνειά μου ουδένα, ενδιαφέρει, ουδένα αφορά πλην εμού. Και προ παντός δεν συνιστά πολιτικό επιχείρημα.
Ταύτα και πέραν τούτων ουδέν.
εδώ ο συνειρμός εξηγείται εύκολα:
"Βούρος" και "χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου