Αθήνα - Παρίσι (κράξιμο παντού!)

του Σατιρικού από το Ποντίκι

του Παναγιώτη Πάντου

από την Αυγή

Και να 'ταν μόνο ο Πάγκαλος; Θα λέγαμε ότι έχει μια έφεση να μπλέκει σε καυγάδες. Όμως τις τελευταίες μέρες το φαινόμενο επεκτάθηκε και στους καθωσπρέπει: στην Α. Διαμαντοπούλου, ακόμα και στον Γ. Παπανδρέου... Τι συνέβη λοιπόν και τα καλά αυτά παιδιά άρχισαν να μπλέκουν σε φασαρίες με συμμορίες αναρχοσυριζαίων και λοιπών αποβρασμάτων; Είναι που την έχουν δει αντιεξουσιαστές της εξουσίας; Τους έχουν πειράξει οι κακές συναναστροφές στο φέισμπουκ; Μυστήριο καλύπτει την υπόθεση.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι το τελευταίο δεκαήμερο αποδείχτηκε δύσκολο για βουλευτές και αυτόκλητους σωτήρες. Και, δυστυχώς, όσα ψέματα και να γράψει ο κ. Πάγκαλος στις ανακοινώσεις του, το Ίντερνετ επιτρέπει να ακουστεί και η πλευρά των φοιτητών για το τι πραγματικά συνέβη στην πόλη του φωτός. Θα μου πείτε, και τι έγινε; Σάματις θα το γράψουν οι μεγάλες εφημερίδες; Εδώ έχουν αναγάγει σε ύψιστη τέχνη την παραπληροφόρηση.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της ηλεκτρονικής σελίδας του «Βήματος» (27/2), στο παρελθόν «οι ακτιβιστές (σ.σ.: που στηρίζουν τους απεργούς πείνας) δεν διοργάνωσαν δράσεις ώστε η τοπική κοινωνία να ασφαλίζει τους ξένους εργαζομένους». Για εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, ομάδες νομικής υποστήριξης, αντιρατσιστικά φεστιβάλ, απεργίες πείνας, συμβολικές εγγραφές στα δημοτολόγια, ερωτήσεις και τροπολογίες στη Βουλή, επισκέψεις στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η ενδελεχής έρευνα δεν έδωσε πληροφορίες. Δημοσιογραφία του Παγκάλου κι αυτή, τι το ψάχνεις;

Όπως μάλιστα μαθαίνουμε παρακάτω, αν δεν υπάρχει λογικός αριθμός ενσήμων (ποιος είναι άραγε αυτός;), οι μετανάστες θα επιστρέψουν σε εργασιακό μεσαίωνα. Τι κι αν οι ίδιοι οι απεργοί δηλώνουν ότι βρίσκονται ήδη σε καθεστώς εκμετάλλευσης και αγωνίζονται για να βγουν από αυτό· ο συντάκτης ξέρει πάντα καλύτερα: η σημερινή κατάσταση δεν προσβάλλει τα ιδεώδη του Διαφωτισμού.

Στο ίδιο σουρεαλιστικό (και ουχί νατουραλιστικό) μήκος κύματος κινείται και άρθρο της κ. Λ. Κέζα στο «Βήμα» της 28/2. Αναρωτιέται: «Ποιος μπορεί να ζήσει με 330 ευρώ τον μήνα;» Οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ, σκέφτηκα εγώ. Όχι, απαντάει η καλή δημοσιογράφος: «Αυτό το μηνιαίο εισόδημα θεωρείται επαρκές για να ζήσει στην Ελλάδα ένας ξένος» (με βάση τα ένσημα που απαιτούνται). Σπεύδει λοιπόν να καταγγείλει την κυβέρνηση ότι βάζει χαμηλά τον πήχη, και την αριστερά ότι με τις προτάσεις της για πλήρη αποσύνδεση της άδειας παραμονής από τα ένσημα αφήνει τους μετανάστες σε καθεστώς μαύρης εργασίας (γιατί, προφανώς, αν είσαι άνεργος και σε ζουν συγγενείς και φίλοι, πρέπει να σε κυνηγάει και η αστυνομία). Παράλληλα, τα χώνει και στους άθλιους μαξιμαλιστές της ΓΣΕΕ που προτείνουν να παταχθεί η μαύρη εργασία και να επιβληθούν σκληρές κυρώσεις στους εργοδότες, γιατί αυτά τα σενάρια είναι «ανεδαφικά». Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι πολλά και σύνθετα. Ένα από αυτά (σίγουρα όχι το σημαντικότερο, αλλά πάντως ενδεικτικό για το πού πηγαίνει το πράγμα), είναι η απόλυτη απροθυμία των φιλελεύθερων διανοητών, αρθρογράφων και εφημερίδων να καταγράψουν με ανοιχτό πνεύμα όσα συμβαίνουν, να αποδεσμευτούν από τη στράτευσή τους στο κυβερνητικό άρμα και να επιστρέψουν στη στράτευση σε ιδέες, να υπερασπιστούν με λογικά επιχειρήματα αυτές τις ιδέες, να ακούσουν την άποψη των αντιπάλων τους, να προσπαθήσουν να απαντήσουν σ' αυτήν και όχι στα στερεότυπα που έχουν στο μυαλό τους. Σε τελική ανάλυση να πουν κάτι που να έχει στοιχειώδη εσωτερική συνέπεια. Και όσο δεν το κάνουν, οδηγώντας τη δημοσιογραφία σε περαιτέρω απαξίωση, όλο και περισσότεροι πολίτες θα αποδοκιμάζουν ευθαρσώς όσους τους καθυβρίζουν καθημερινά μέσα από τα ΜΜΕ (δημοσιογράφους και πολιτικούς). Μακάρι.




- Ο Π. Πάντος είναι πολιτικός επιστήμονας, (www.mehrineoteras.wordpress.com).