Με δάκρυα χαράς και πανηγυρισμούς έληξε η απεργία πείνας των μεταναστών

(πηγή)

της Δάφνης Σφέτσα

από την Αυγή

“Νικήσαμε στον δύσκολο αγώνα μας. Ευχαριστούμε όλους όσοι μας υποστήριξαν. Τώρα ξεκινά ένας νέος αγώνας για τα δικαιώματα όλων. Να ξέρει ο ελληνικός λαός ότι θα βάλουμε χέρι, όλοι χέρι με χέρι, για να ξεπεράσει η Ελλάδα αυτή τη δύσκολη οικονομική κατάσταση”.

Η δήλωση αυτή του Ρασίντ, με την οποία ανακοίνωσε τη λήξη της απεργίας πείνας έπειτα από 44 μέρες, συνοδεύτηκε από πανηγυρισμούς, δάκρυα χαράς και δυναμικά συνθήματα. Έπειτα από τη συνάντηση εκπροσώπων των απεργών πείνας με τους υπουργούς Εσωτερικών Γ. Ραγκούση, Υγείας Α. Λοβέρδο, Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσή και της υφυπουργού Εργασίας Α. Νταλάρα, οι 300 μετανάστες στη συνέλευσή τους έκαναν δεκτή τη νέα πρόταση τριών σημείων καθώς τους εξασφαλίζει την παραμονή επ' αόριστον στη χώρα, το δικαίωμα στην εργασία αλλά και τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στις πατρίδες τους.

Παράλληλα δόθηκαν δεσμεύσεις για ευρύτερες αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική με κυριότερη τη μείωση σε 8 χρόνια, από τα 12 χρόνια που ισχύουν σήμερα, της παραμονής και εργασίας των μεταναστών ώστε να νομιμοποιηθούν. Έτσι, με ομόφωνη απόφαση, οι απεργοί πείνας έκαναν δεκτά τα σημεία και ξεκίνησαν την επανασίτισή τους.

Η συνάντηση των δύο πλευρών, στην οποία συμμετείχαν και μέλη της Πρωτοβουλίας, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα, και πάλι στο κτήριο της ΓΣΕΕ, ενώ είχαν προηγηθεί έντονες διαβουλεύσεις τις προηγούμενες ημέρες. Χθες το πρωί στην Υπατία βρέθηκε ο πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Α. Μαρτίνης, που είπε στους απεργούς πείνας ότι θα τους παρασχεθεί ιατρική βοήθεια και μετά τη λήξη της απεργίας πείνας.

Η διαδικασία επανασίτισης ξεκίνησε χθες το βράδυ με την παροχή σούπας, ενώ οι μετανάστες δήλωσαν ότι θα παραμείνουν για λίγο ακόμη στην Υπατία μέχρι να επανέλθει κατ' αρχήν ο οργανισμός τους. Οι νοσηλευόμενοι μετανάστες παρέμειναν για την παροχή πρώτων βοηθειών στα νοσοκομεία.

Τι προβλέπει η συμφωνία

Οι 300 θα υπαχθούν στο εξάμηνο καθεστώς ανοχής (άρθρο 24 του νόμου 3907/11), με τη δέσμευση ότι θα γίνεται ανανέωση επ' αόριστον. Με ειδική νομοθετική ρύθμιση θα λάβουν ταξιδιωτικά έγγραφα για τις χώρες τους, άδεια δηλαδή εξόδου και βίζα επανεισόδου στην Ελλάδα, ενώ οι υπουργοί δεσμεύτηκαν ότι θα προχωρήσει άμεσα η έκδοση του προεδρικού διατάγματος που προβλέπεται από τον νόμο, για να κατοχυρωθεί έτσι και το δικαίωμα εργασίας σε όλους όσοι υπάγονται στο καθεστώς ανοχής.

Παράλληλα θα προχωρήσει η Κοινή Υπουργική Απόφαση για τη μείωση του προαπαιτούμενου χρόνου διαμονής των χωρίς χαρτιά από 12ετία κατ' αρχήν σε 8ετία για την έκδοση ειδικής άδειας διαμονής (άρθρο 44, Ν. 3386/05) με παράλληλη μείωση των απαιτούμενων ενσήμων για παροχή άδειας παραμονής και τακτοποίηση όσων έχουν εκπέσει της νομιμότητας.

Γίνεται έτσι φανερό ότι, παρά τις δηλώσεις του Γ. Ραγκούση μετά τη συνάντηση, στις οποίες επέμενε ότι πρόκειται για “τελική διευκρίνιση όσων είχε προτείνει η κυβέρνηση από την περασμένη Παρασκευή”, τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη έκαναν πολλά βήματα πίσω εξασφαλίζοντας στους απεργούς πείνας ένα καθεστώς ημι-νομιμότητας με προοπτική, όπως δήλωσαν και οι ίδιοι οι 300, να γίνει νομιμοποίηση, αφού οι περισσότεροι ζουν και εργάζονται ήδη πολλά χρόνια στην Ελλάδα.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι με ευθύνη του υπουργείου Εργασίας ξεκινούν συζητήσεις και επαφές για την αλλαγή του Δουβλίνου ΙΙ με πρώτο στόχο την ανακατανομή της ευθύνης για τις μεταναστευτικές ροές σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης: Ελπίδα για όλη την κοινωνία

“Η δικαίωση των 300 είναι ελπίδα για όλη την κοινωνία” αναφέρει στη δήλωσή της η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και τονίζει ότι με την απόφαση της κυβέρνησης γίνεται φανερό πως “ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται”.

Και συνεχίζει: “Η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη: Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και η πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απαρτχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί...) στήριξαν αυτόν τον δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ' όλα θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό τους 300 αγωνιστές, για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη”.