Οι πατριώτες του Μνημονίου βαράνε...

(πηγή)

του Δημήτρη Χρήστου
από την Αυγή (8/12) 

Γονείς, συγγενείς, φοιτητές και μαθητές είχαν συγκεντρωθεί ειρηνικά στα δικαστήρια για να συμπαρασταθούν στα παιδιά που είχαν συλληφθεί στις διαμαρτυρίες για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Κάθονταν ήσυχα στα σκαλιά των δικαστηρίων, όταν ξαφνικά μια διμοιρία των δυνάμεων καταστολής, αγριεμένη, με μίσος και πάθος, ορμάει μέσα στον χώρο των δικαστηρίων, απρόκλητα καταπάνω τους και με μανία τους λιανίζει. Ο νεαρός Νάσος Ηλιόπουλος, γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΝ, τολμάει να διαμαρτυρηθεί για αυτή την άνευ λόγου και αιτίας επίθεση. Γίνεται τελικά στόχος εκτόνωσης των βαρβάρων. Ούτε καν περνάει από το μυαλό όλων αυτών των τύπων, όπως φάνηκε και από την περίπτωση Κορκονέα και όσα έγιναν στη δίκη στη μακρινή Άμφισσα για να μην μαθαίνουν οι πολίτες τίποτα, πως είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Ο Νάσος Ηλιόπουλος διακομίστηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο με τους γιατρούς να ανησυχούν σοβαρά από τα πολλαπλά τραύματα που έφερε στο κεφάλι. Τι στο διάολο ψυχραιμία να κρατήσεις απέναντι σε αυτούς τους μηχανισμούς αυτού του ξεφτιλισμένου κράτους, που το αγαπάς μαθαίνοντας την ιστορία από παιδάκι στο Δημοτικό, αλλά όσο μεγαλώνεις ανακαλύπτεις ότι αυτό σε μισεί; Διάβασα για τους μπάτσους οι οποίοι τη Δευτέρα, κάτω από τα γραφεία της νεολαίας του Συνασπισμού, φώναζαν στους νέους που έβγαιναν στο μπαλκόνι, Άδωνις, Άδωνις, εκεί μέσα θα σας κάψουμε. Ανατριχίλα!

 

ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ μέρα είδα σε βίντεο στο You Tube έναν αστυνομικό να κρατάει μια μπουκάλα, από αυτές που ψεκάζουν με χημικά τους διαδηλωτές, να τη χρησιμοποιεί σαν ρόπαλο και να κοπανάει με αυτήν τα κεφάλια των νεαρών που διαδήλωναν! Το Σάββατο, στο παιχνίδι Παναθηναϊκού - Σερρών στο ΟΑΚΑ, μια ομάδα νεαρών οπαδών των πράσινων φίλων του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πέταξε διάφορα αντικείμενα σε άνδρες των ΜΑΤ. Πώς αντέδρασαν οι επαγγελματίες προστάτες του πολίτη; Μαζική ρίψη δακρυγόνων! Το παιχνίδι διακόπηκε για 16 λεπτά. Το έχουν ξανακάνει, αλλά κανείς δεν τους μαζεύει. Η ρίψη δακρυγόνων σε μαζικό κλειστό χώρο, όπως είναι ένα γήπεδο, είναι εγκληματική πράξη διότι μπορεί εύκολα να προκαλέσει πανικό και ο πανικός να γίνει αιτία για μια νέα τραγωδία τύπου Θύρας 7 στο Καραϊσκάκη. Τη Δευτέρα το βράδυ, αργά, βγαίνοντας στο μπαλκόνι του διαμερίσματος που μένω, στην περιοχή της Κυψέλης, ο αέρας είχε αναθυμιάσεις δακρυγόνων. Πόσα τελικά έριξαν; Πού έχει φτάσει το ρεκόρ μας; Γιατί ανάμεσα στις οικονομίες που πρέπει να κάνουμε δεν περιλαμβάνονται και τα δακρυγόνα;
 

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ηγεσία του υπουργείου (νυν και τέως) στο οποίο ανήκουν και λογοδοτούν αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν νοιάζεται γι' αυτά. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να έχει επιτυχίες με τις διάφορες τρομοκρατικές ομάδες, γνωρίζοντας πως αυτά προσθέτουν πόντους στην δημοφιλία τους στην κοινωνία. Τα υπόλοιπα, κυκλώματα ναρκωτικών, πορνείας, προστασίας μαγαζιών της νύχτας είναι υπόθεση άλλων. Οι δικές τους αρμοδιότητες λήγουν με τη δύση του ηλίου. Η νύχτα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητά τους. Στη νέου τύπου χώρα που οραματίζονται ο Γιώργος και οι συνεργάτες του, οι φασιστικές συμμορίες μέσα στις δυνάμεις της αστυνομίας δεν ελέγχονται, ούτε σχεδιάζεται να ελεγχθούν. Απλώς, κάθε φορά που γίνονται εκλογές, η νέα κυβέρνηση αλλάζει ταμπέλες. Κακόφημο και κακόηχο το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως: Το βαφτίζουμε σε προστασίας του πολίτη και καθαρίσαμε. Πολιτική του φαίνεσθαι, διότι αυτοί ξέρουν ότι με τον έλεγχο της μαζικής ενημέρωσης καθορίζουν την ατζέντα και τις εντυπώσεις.
 

ΚΑΤΑ τα άλλα, απαιτούν εθνική συναίνεση για να σωθεί η πατρίδα. Πατριώτες είναι όσοι πιστεύουν στις σωτήριες επιδράσεις του Μνημονίου, αυτής της χάρτας υποδούλωσης της χώρας και όλοι οι άλλοι, όσοι βλέπουν την προδοσία και αντιδρούν είναι τι; Ανθέλληνες! Βαράτε τους! Δεν έχουν όμως ούτε το θράσος να αντιμετωπίσουν την έκρηξη του Μίκη Θεοδωράκη. Πώς να πει ο Γιώργος στον Μίκη ότι δεν είσαι πατριώτης. Θα πέσουν και όσα μάρμαρα έχουν απομείνει στον Παρθενώνα. Είχαν όμως λύση. Πλην της "Ελευθεροτυπίας" και της "Αυγής" όλα τα άλλα ΜΜΕ έθαψαν την αντίδραση του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη.

D.xristou@avgi.gr