Εργασιακός µεσαίωνας

από το Ποντίκι

του Νότη Παπαδόπουλου

από Τα Νέα (11/12)

Η επιστροφή στον εργασιακό µεσαίωνα που αποφάσισε χθες η κυβέρνηση υπό την πίεση της τρόικας είναι ένα µέτρο κοινωνικά καταστροφικό και άδικο, ενώ θα αποδειχθεί και οικονοµικά αναποτελεσµατικό. Σύµφωνα µε τις νέες ρυθµίσεις ο εργαζόµενος κινδυνεύει εν µια νυκτί να υποστεί – υπό την απειλή της απόλυσης – µείωση µισθού χωρίς πλαφόν έως το κατώτατο όριο των 740 ευρώ. 

Αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα την επικράτηση των νόµων της ζούγκλας στον ιδιωτικό τοµέα, αφού στις σηµερινές συνθήκες τεράστιας ανεργίας θα επιτρέπει στους επιχειρηµατίες – µε πρόσχηµα τις δυσκολίες που αντιµετωπίζει η επιχείρησή τους – να διαπραγµατεύονται ξεχωριστά µε κάθε εργαζόµενο το ύψος της αµοιβής που θα του δώσουν. Με τις νέες ρυθµίσεις οι εργαζόµενοι στον ιδιωτικό τοµέα, που δεν έχουν καµία ευθύνη για τα ελλείµµατα του κράτους και έχουν ήδη υποστεί το τσουνάµι των 650.000 απολύσεων το τελευταίο 10µηνο, ισοπεδώνονται εργασιακά. Την ίδια στιγµή οι εργαζόµενοι (και οι συνταξιούχοι) στον δηµόσιο τοµέα υπέστησαν, λόγω του Μνηµονίου, µείωση αποδοχών περίπου στο 15% µε την περικοπή του 13ου και του 14ου µισθού (σύνταξης), ενώ οι εργαζόµενοι στις ΔΕΚΟ που όλα αυτά τα χρόνια πληρώνονταν κατά µέσον όρο τα διπλάσια από τους εργαζοµένους στον ιδιωτικό τοµέα, αυξάνοντας τα κρατικά ελλείµµατα, θα υποστούν µειώσεις µισθών 10% κατά µέσον όρο στα εισοδήµατα 1.800 ευρώ και άνω, ενώ δεν έχουν κίνδυνο απόλυσης αλλά απλώς θα µετατίθενται σε άλλη οργανική θέση του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα.

Το χειρότερο είναι ότι µε τη δραστική µείωση των µισθών στον ιδιωτικό τοµέα δεν αγγίζονται τα ελλείµµατα του κράτους που έφεραν τη χώρα στο σηµερινό αδιέξοδο, ενώ δεν υπάρχει και καµία εγγύηση ότι θα µειωθούν οι τιµές των ελληνικών προϊόντων – ο λόγος για τον οποίο η τρόικα ζήτησε τις µειώσεις µισθών στον ιδιωτικό τοµέα. Ως γνωστόν οι µισθοί στον ιδιωτικό τοµέα στην Ελλάδα (και την Πορτογαλία) είναι οι χαµηλότεροι στην ευρωζώνη και οι υψηλές τιµές των ελληνικών προϊόντων σε σχέση µε τα ευρωπαϊκά οφείλεται στην ατελή λειτουργία του ανταγωνισµού – στις ολιγοπωλιακές πρακτικές που ακολουθούν οι µεγάλες αλυσίδες, στην ύπαρξη µεσαζόντων σε πολλούς τοµείς της αγοράς και στην αδυναµία του κράτους να παρέµβει για να διορθώσει τις στρεβλώσεις. Την ίδια στιγµή η µείωση των αµοιβών στον ιδιωτικό τοµέα, ενώ θα φέρει µεγάλο µέρος του πληθυσµού στα όρια της απόγνωσης, θα προκαλέσει πτώση των ασφαλιστικών εισφορών, µεγάλη πτώση της ζήτησης στην αγορά και µετανάστευση στο εξωτερικό των εργαζοµένων υψηλού επιπέδου .

Είναι απορίας άξιον πώς η κυβέρνηση δεν κατάφερε να δείξει στην τρόικα αυτή την οφθαλµοφανή πραγµατικότητα.

Αντίθετα είναι απολύτως κατανοητό γιατί επέλεξε και πάλι να στηρίξει τον ελλειµµατικό δηµόσιο τοµέα των «δικών τους παιδιών» έναντι του ιδιωτικού. 

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-. 

- Ακόμα και στην ημιεπίσημη...