 |
| (πηγή) |
από την Αυγή
"Το μικρό παιδί" που ερμήνευσε εξαιρετικά ο Γ. Ζωγράφος το 1966 μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει την πρόταση του Παιδείας για την εκπαίδευση. Ο λόγος είναι ότι το ρεφραίν δίνει μια εξαιρετική συμβουλή για το τι πρέπει να κάνουν τα παιδιά στην περίπτωση που ο χειμώνας μάς θυμηθεί και τα συμβατικά μέσα θέρμανσης δεν λειτουργούν λόγω... περικοπών. Το παιδί του τραγουδιού, όταν η βαρυχειμωνιά του πάγωνε τα χέρια, στον ουρανό τα σήκωνε να ζεσταθούν στ' αστέρια... Μ' αυτόν τον τρόπο θα κληθούν και οι μαθητές να αντιμετωπίσουν τις κρύες ημέρες, καθώς οι σχολικές επιτροπές ούτε έχουν λεφτά να αγοράσουν πετρέλαιο, αλλά, κι αν έχουν, τους ζητείται να μην τα ξοδέψουν!
Επισήμως τους ζητείται. Από τον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης Αττικής, Ι. Κουμέντο, ο οποίος, στον λίγο χρόνο που επιτελεί τα καθήκοντα του περιφερειάρχη, έχει διακριθεί για τον ζήλο του στη διεκπεραίωση των επιλογών των πολιτικών προϊσταμένων του. Ο κ. Κουμέντος λοιπόν με έγγραφό του ανακοινώνει απαγόρευση δαπανών στα σχολεία μέχρι τις 31-12-2010. Συγκεκριμένα, σε έγγραφο που εστάλη στις 19-11-2010 στις Διευθύνσεις και τα Γραφεία Εκπαίδευσης αναφέρονται τα εξής:
"Το μικρό παιδί" που ερμήνευσε εξαιρετικά ο Γ. Ζωγράφος το 1966 μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει την πρόταση του Παιδείας για την εκπαίδευση. Ο λόγος είναι ότι το ρεφραίν δίνει μια εξαιρετική συμβουλή για το τι πρέπει να κάνουν τα παιδιά στην περίπτωση που ο χειμώνας μάς θυμηθεί και τα συμβατικά μέσα θέρμανσης δεν λειτουργούν λόγω... περικοπών. Το παιδί του τραγουδιού, όταν η βαρυχειμωνιά του πάγωνε τα χέρια, στον ουρανό τα σήκωνε να ζεσταθούν στ' αστέρια... Μ' αυτόν τον τρόπο θα κληθούν και οι μαθητές να αντιμετωπίσουν τις κρύες ημέρες, καθώς οι σχολικές επιτροπές ούτε έχουν λεφτά να αγοράσουν πετρέλαιο, αλλά, κι αν έχουν, τους ζητείται να μην τα ξοδέψουν!
Επισήμως τους ζητείται. Από τον περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης Αττικής, Ι. Κουμέντο, ο οποίος, στον λίγο χρόνο που επιτελεί τα καθήκοντα του περιφερειάρχη, έχει διακριθεί για τον ζήλο του στη διεκπεραίωση των επιλογών των πολιτικών προϊσταμένων του. Ο κ. Κουμέντος λοιπόν με έγγραφό του ανακοινώνει απαγόρευση δαπανών στα σχολεία μέχρι τις 31-12-2010. Συγκεκριμένα, σε έγγραφο που εστάλη στις 19-11-2010 στις Διευθύνσεις και τα Γραφεία Εκπαίδευσης αναφέρονται τα εξής:
"Παρακαλούμε να ενημερωθούν οι Διευθυντές όλων των Σχολικών Μονάδων της αρμοδιότητές σας ότι τα ποσά που έχουν οι Σχολικές Επιτροπές θα μεταβιβαστούν σε ειδικό κωδικό για κάθε Σχολείο, ενταγμένο σε αντίστοιχες Σχολικές Δημοτικές Επιτροπές. Υπενθυμίζουμε ότι η άμεση διάθεση των παραπάνω ποσών για αγορές μέχρι τις 31-12-2010, ώστε να μη μεταφερθούν στους νέους κωδικούς, θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα δυσλειτουργίας ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες του 2011, δεδομένου ότι θα υπάρχουν καθυστερήσεις στη λειτουργία των Σχολικών Δημοτικών Επιτροπών".
Μετάφραση: Όσοι προμηθεύτηκαν πετρέλαιο προμηθεύτηκαν. Από τις 19/11 και μετά καμία δαπάνη δεν δικαιολογείται. Για πόσο; Για πολύ. Ο ίδιος ο περιφερειάρχης υπονοεί το πρώτο τρίμηνο του 2011. 'Ολοι ξέρουμε ότι θα πάρει πολύ περισσότερο για να λειτουργήσουν οι σχολικές επιτροπές με το νέο καθεστώς. Η θέρμανση, η καθαριότητα, όλες οι λειτουργικές δαπάνες των σχολείων θα πρέπει να περιμένουν τη συγχώνευση που προβλέπει ο "Καλλικράτης"... Σύμφωνα με τον νόμο του υπουργείου Εσωτερικών, από 1η Ιανουαρίου οι σχολικές επιτροπές συγχωνεύονται σε δύο νομικά πρόσωπα ανά Δήμο, ένα για τις σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας και ένα για τις σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας. Τα ποσά των σχολικών επιτροπών που λειτουργούν σήμερα στους Δήμους θα μεταφερθούν στους κωδικούς των νεοσύστατων νομικών προσώπων. Μαύρο φίδι που μας έφαγε...
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θεωρεί ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω απ' αυτή τη... μεταφορά για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι αφήνει τα σχολεία χωρίς τα απαραίτητα. Οι δαπάνες για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολικών μονάδων έχουν μειωθεί δραματικά. Κοντά στο 50%, την ώρα που όλα τα άλλα έχουν αυξηθεί (λογαριασμοί ΔΕΚΟ, ΦΠΑ, πετρέλαιο θέρμανσης κ.ά.). Ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα γραφειοκρατικά, και πάλι τα σχολεία δεν θα είχαν χρήματα για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η κ. Διαμαντοπούλου μπορεί να το παίζει... επαναστάτρια ζητώντας σε αναρμόδια ευρωπαϊκά όργανα την εξαίρεση της Παιδείας από το Πρόγραμμα Σταθερότητας, αλλά εδώ κάνει ό,τι μπορεί για να απαλλάξει τον κρατικό προϋπολογισμό από το βάρος των εκπαιδευτικών δαπανών.
Τη χρονιά που έρχεται, τα σχολεία θα μπουν στον... δρόμο με τις λεύκες συναντώντας όλα τον εφιάλτη των συγχωνεύσεων και της "αυτονομίας". Η κυβέρνηση θέλει να απαλλαγεί από το κόστος της παιδείας και το επιχειρεί με κάθε τρόπο. Αυτή την απαλλαγή εξυπηρετεί ο "Καλλικράτης". Αυτή την απαλλαγή προωθεί και το κείμενο "διαβούλευσης" για "την αναβάθμιση της διοίκησης της εκπαίδευσης" που δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη Τετάρτη και θα λάβει τη μορφή νόμου αρχές Ιανουαρίου. Η "αναβάθμιση της διοίκησης' σημαίνει περιστολή δαπανών μέσα από εκατοντάδες συγχωνεύσεις σχολείων. Μπορεί να έφτιαξαν πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε κάθε κωμόπολη, αλλά τώρα δεν ανέχονται ούτε δημοτικά σε χωριά. Είναι σαφές ότι πολύ σύντομα θα προχωρήσουν στην ιδέα του μητροπολιτικού σχολείου. 'Αλλωστε, η υπουργός Παιδείας είχε προδιαγράψει μια τέτοια εξέλιξη δηλώνοντας στην αρχή της σχολικής χρονιάς ότι οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας δεν αποτελούν πρόβλημα...
Αυτό άκουσε μια φίλη που έχει βγάλει κάμποσους χειμώνες στην Αμοργό και ξέσπασε: 'Εχει πάει κανένας απ' αυτούς απ' την Αιγιάλη στη Χώρα τον χειμώνα; Με τους αέρηδες και το κύμα να καβαλάει τον δρόμο; Δηλαδή θα ξαναγυρίσουμε στην εποχή που τα παιδιά... ξενιτεύονταν για να πάνε σχολείο;
Οι συγχωνεύσεις δεν υπηρετούν καμία αναβάθμιση. Το μόνο που εξυπηρετούν είναι την "οικονομικότητα" -νέος όρος- του συστήματος. Το ίδιο κάνει και η περίφημη αυτονομία της σχολικής μονάδας. Η αυτονομία δεν είναι παιδαγωγική, είναι οικονομική. Είναι "εγώ δίνω τόσα. Εσύ κόψε το σβέρκο σου για να βρεις τα υπόλοιπα". Σε επίπεδο σχολικής μονάδας αυτή η αυτονομία μπορεί να σημαίνει τα εξής: Ή ο γονιός γίνεται χορηγός (όπως θα γίνει τώρα για να αγοράσει πετρέλαιο) ή ο διευθυντής από εκπαιδευτικός γίνεται μάνατζερ για να βρει πόρους από... φιλάνθρωπους και μη. Η τρίτη εκδοχή είναι: μπαίνει λουκέτο στο σχολείο χρεώνοντας στη σχολική κοινότητα την ευθύνη της μη αποτελεσματικής λειτουργίας. Γι' αυτό άλλωστε εισάγεται ο θεσμός της κοινωνικής λογοδοσίας, που είναι πρωτοφανής για την υποχρεωτική εκπαίδευση.
Τα παραπάνω δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν μαθητές και γονείς χωρών που έχουν εφαρμόσει εδώ και χρόνια το αποκεντρωμένο ή αυτόνομο σχολείο. Το ερώτημα είναι: θα τα περάσουν όλα αυτά; Μόνο αν μας έχουν κάνει λοβοτομή και δεν το έχουμε πάρει είδηση...
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θεωρεί ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω απ' αυτή τη... μεταφορά για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι αφήνει τα σχολεία χωρίς τα απαραίτητα. Οι δαπάνες για τις λειτουργικές δαπάνες των σχολικών μονάδων έχουν μειωθεί δραματικά. Κοντά στο 50%, την ώρα που όλα τα άλλα έχουν αυξηθεί (λογαριασμοί ΔΕΚΟ, ΦΠΑ, πετρέλαιο θέρμανσης κ.ά.). Ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα γραφειοκρατικά, και πάλι τα σχολεία δεν θα είχαν χρήματα για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Η κ. Διαμαντοπούλου μπορεί να το παίζει... επαναστάτρια ζητώντας σε αναρμόδια ευρωπαϊκά όργανα την εξαίρεση της Παιδείας από το Πρόγραμμα Σταθερότητας, αλλά εδώ κάνει ό,τι μπορεί για να απαλλάξει τον κρατικό προϋπολογισμό από το βάρος των εκπαιδευτικών δαπανών.
Τη χρονιά που έρχεται, τα σχολεία θα μπουν στον... δρόμο με τις λεύκες συναντώντας όλα τον εφιάλτη των συγχωνεύσεων και της "αυτονομίας". Η κυβέρνηση θέλει να απαλλαγεί από το κόστος της παιδείας και το επιχειρεί με κάθε τρόπο. Αυτή την απαλλαγή εξυπηρετεί ο "Καλλικράτης". Αυτή την απαλλαγή προωθεί και το κείμενο "διαβούλευσης" για "την αναβάθμιση της διοίκησης της εκπαίδευσης" που δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη Τετάρτη και θα λάβει τη μορφή νόμου αρχές Ιανουαρίου. Η "αναβάθμιση της διοίκησης' σημαίνει περιστολή δαπανών μέσα από εκατοντάδες συγχωνεύσεις σχολείων. Μπορεί να έφτιαξαν πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε κάθε κωμόπολη, αλλά τώρα δεν ανέχονται ούτε δημοτικά σε χωριά. Είναι σαφές ότι πολύ σύντομα θα προχωρήσουν στην ιδέα του μητροπολιτικού σχολείου. 'Αλλωστε, η υπουργός Παιδείας είχε προδιαγράψει μια τέτοια εξέλιξη δηλώνοντας στην αρχή της σχολικής χρονιάς ότι οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας δεν αποτελούν πρόβλημα...
Αυτό άκουσε μια φίλη που έχει βγάλει κάμποσους χειμώνες στην Αμοργό και ξέσπασε: 'Εχει πάει κανένας απ' αυτούς απ' την Αιγιάλη στη Χώρα τον χειμώνα; Με τους αέρηδες και το κύμα να καβαλάει τον δρόμο; Δηλαδή θα ξαναγυρίσουμε στην εποχή που τα παιδιά... ξενιτεύονταν για να πάνε σχολείο;
Οι συγχωνεύσεις δεν υπηρετούν καμία αναβάθμιση. Το μόνο που εξυπηρετούν είναι την "οικονομικότητα" -νέος όρος- του συστήματος. Το ίδιο κάνει και η περίφημη αυτονομία της σχολικής μονάδας. Η αυτονομία δεν είναι παιδαγωγική, είναι οικονομική. Είναι "εγώ δίνω τόσα. Εσύ κόψε το σβέρκο σου για να βρεις τα υπόλοιπα". Σε επίπεδο σχολικής μονάδας αυτή η αυτονομία μπορεί να σημαίνει τα εξής: Ή ο γονιός γίνεται χορηγός (όπως θα γίνει τώρα για να αγοράσει πετρέλαιο) ή ο διευθυντής από εκπαιδευτικός γίνεται μάνατζερ για να βρει πόρους από... φιλάνθρωπους και μη. Η τρίτη εκδοχή είναι: μπαίνει λουκέτο στο σχολείο χρεώνοντας στη σχολική κοινότητα την ευθύνη της μη αποτελεσματικής λειτουργίας. Γι' αυτό άλλωστε εισάγεται ο θεσμός της κοινωνικής λογοδοσίας, που είναι πρωτοφανής για την υποχρεωτική εκπαίδευση.
Τα παραπάνω δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν μαθητές και γονείς χωρών που έχουν εφαρμόσει εδώ και χρόνια το αποκεντρωμένο ή αυτόνομο σχολείο. Το ερώτημα είναι: θα τα περάσουν όλα αυτά; Μόνο αν μας έχουν κάνει λοβοτομή και δεν το έχουμε πάρει είδηση...
από GEORGEREVITHIS
Γιώργος Ζωγράφος - Μικρό παιδί
στίχοι: Αργύρης Βεργόπουλος
μουσική: Λίνος Κόκοτος
Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη χαρά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί
Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια
Παιδί στα δεκατέσσερα
κλέψανε τη χαρά μου, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη φωτιά
τον ήλιο στη καρδιά μου, μικρό παιδί
και πήγαινα σχολείο, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη χαρά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί
Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια
Παιδί στα δεκατέσσερα
κλέψανε τη χαρά μου, μικρό παιδί
στα μάτια είχα τη φωτιά
τον ήλιο στη καρδιά μου, μικρό παιδί
Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια
Μικρό παιδί σαν ήμουνα
και πήγαινα σχολείο. μικρό παιδί
το γέλιο είχα συντροφιά
στα χέρια το βιβλίο, μικρό παιδί
Κι όταν η βαρυχειμωνιά
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια
μου πάγωνε τα χέρια
στον ουρανό τα σήκωνα
να ζεσταθούν στ' αστέρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου