Εργασιακός Μεσαίωνας

σκίτσο Πέτρου Ζερβού

του Γιώργου Δελαστίκ

από το Έθνος

Χειρότερο εφιάλτη από την πολιτική της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου απέναντι στους εργαζόμενους δεν θα μπορούσε πριν από έναν χρόνο να φανταστεί ούτε ο πιο εμπαθής*, ακόμη και σε βαθμό... παράνοιας εχθρός του ΠΑΣΟΚ! Βάσει του νομοσχεδίου που προώθησε την Πέμπτη στη Βουλή το υπουργικό συμβούλιο και το οποίο θα ψηφίσουν κατεπειγόντως σε νόμο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο κάθε εργοδότης του ιδιωτικού τομέα θα μπορεί πλέον να μειώνει όσο θέλει τους μισθούς των εργαζομένων, χωρίς κανένα όριο πέραν του κατώτατου μισθού των 740 ευρώ μεικτά: από τα π.χ. 1.500 ή και 2.500 ευρώ να τους ρίχνει στα... 1.000 ή και στα 740 ευρώ!!!

Πιο αντεργατικός νόμος δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ούτε στη διάρκεια των πιο ειδεχθών δεξιών δικτατορικών καθεστώτων. Στόχος του νόμου αυτού δεν είναι μόνο ο πλήρης μισθολογικός εξευτελισμός των εργαζομένων, αλλά και η ηθική απαξίωση και ο διασυρμός τους ενώπιον των εργοδοτών. Να αισθάνονται δηλαδή οι εργαζόμενοι ότι ανά πάσα στιγμή βρίσκονται στο απόλυτο έλεος του αφεντικού τους, που μπορεί να τους λιώσει!

Είναι τόσο απεχθής αυτή η πολιτική, που ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν αισθάνεται την ανάγκη να διακηρύσσει κάθε μέρα, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Εννοεί έτσι ότι είναι αποκλειστική επιλογή του πρωθυπουργού η λεηλασία των εισοδημάτων των Ελλήνων εργαζομένων και όχι επιταγή ή απαίτηση των ξένων επικυρίαρχων της πατρίδας μας. Πρόκειται δηλαδή για εφαρμογή του πραγματικού κυβερνητικού προγράμματος του Γ. Παπανδρέου, το οποίο υπερβαίνει τις εντολές των ξένων δυναστών της Ελλάδας.

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει σχέδιο να πετάξει στον κοινωνικό Καιάδα τους εργαζόμενους. Αργά αργά κάποιοι αρχίζουν να αντιδρούν. «Η ΠΑΣΚ Σιδηροδρομικών δεν είναι διατεθειμένη να βαδίσει στον ολισθηρό δρόμο που επέλεξε η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποφάσισε σήμερα να διακόψει κάθε δεσμό με αυτές τις πολιτικές και τους εκφραστές της» υπογραμμίζει σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη.

Ρήξη με την κυβέρνηση ενδέχεται να επιλέξει και η ΠΑΣΚΕ, η συνδικαλιστική παράταξη του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτό το συμπέρασμα συνάγεται τουλάχιστον αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ, όπου τονίζεται ότι «η ΠΑΣΚΕ υπηρετεί τους εργαζόμενους, αρχές και αξίες και όχι νεοφιλελεύθερες συνταγές που υλοποιεί η κυβέρνηση». Λόγια του αέρα, μπορεί εύκολα να αντιτάξει κανείς, λαμβάνοντας υπόψη το αμαρτωλό παρελθόν των κυβερνητικών συνδικαλιστών. Ισως. Μερικές φορές όμως τα πράγματα αλλάζουν.  

Εκατό χρόνια πίσω φέρνει τους εργαζόμενους της χώρας μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από πλευράς εργασιακών σχέσεων. Στην εποχή πριν από την αιματηρή Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, η οποία σηματοδότησε τη σταδιακή καθιέρωση της οκτάωρης εργασίας και την πορεία βαθμιαίας κατάκτησης εργατικών δικαιωμάτων. Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής (!) Διεθνούς Γιώργος Παπανδρέου παίρνει τώρα πίσω από τους Ελληνες όλα όσα κέρδισαν με αγώνες στη διάρκεια ενός αιώνα.

Η εθνική ταπείνωση στην οποία οδήγησε την Ελλάδα ο πρωθυπουργός, ακολουθώντας την εντελώς αντίθετη πορεία με τον πατέρα του, τον Ανδρέα Παπανδρέου, συνοδεύει την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. «Το τελευταίο διάστημα χάνω τις κυριακάτικες προπονήσεις μου στο ποδόσφαιρο γιατί ασχολούμαι με την Ελλάδα» είπε περιφρονητικά στους Ελληνες βουλευτές ο Φινλανδός κομισάριος Ολι Ρεν, αφού προηγουμένως τους είχε αφήσει να τον περιμένουν στη Βουλή 40 λεπτά μετά την καθορισμένη ώρα. «Σιγά μην προσβληθούν οι υποτελείς» σκέφθηκε προφανώς.

Η γενική απεργία της Τετάρτης θα δείξει αν οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να αντιδράσουν στην επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα που τους οδηγεί η κυβέρνηση ή αν θα περάσουμε μια «εργασιακή... τουρκοκρατία» πριν εξεγερθούν οι σύγχρονοι «ραγιάδες»...

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

* - Δεν ξέρω αν είμαι "ο πιο εμπαθής εχθρός" του, αλλά για μένα,  η ιστορία του ΠΑΣΟΚ αυτό ακριβώς εγγυόταν ότι θα κάνει -και ευτυχώς ξέρω αρκετούς που πιστεύαν το ίδιο. Το 81, με τον ανεκδιήγητο, φόρτωσε τα χρέη των κρατικοδίαιτων μεγαλοαπατεώνων στο δημόσιο, -που τώρα κάνουν  και τους τιμητές- σπατάλησε τα πακέτα δις της ΕΟΚ σε αντιπαραγωγικές επιδοτήσεις  που κατέστρεψαν την ελληνική γεωργική παραγωγή, αποδιάρθρωσε σταδιακά και την -έστω μικρού βεληνεκούς- βιομηχανική μας παραγωγή, έκανε "κοινωνική" πολιτική με δάνεια διογκώνοντας το δημόσιο χρέος, για να καταλήξει στην Αυριανική χυδαιότητα και στον υπόκοσμο με τα "τούβλα" της τράπεζας Κρήτης, τον ξάδελφο και τη Μιμή! Αργότερα, το "εκσυγχρονιστικόν" ΠΑΣΟΚ του καθηγητάκου της συμφοράς, με τη συνεργασία διεθνών απατεώνων έβαλε με αλχημείες τη χώρα στο ευρώ με καταστροφική ισοτιμία, τσιμέντωσε όλη την Αττική για να φάνε οι "νταβατζήδες" στερώντας πόρους από όλη την υπόλοιπη χώρα, έπαιξε το παιχνίδι της καθυστέρησης για να αναθέσει τελικά χωρίς διαγωνισμούς την νέα μαλακία, συγγνώμη, εθνική ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων στους διαπλεκόμενους καρχαρίες πολλαπλασιάζοντας το κόστος (για εμάς) το κέρδος (για εκείνους) αφού πρώτα είχε προλάβει να κάνει την μεγαλύτερη αναδιανομή χρήματος στην ιστορία της χώρας με την απάτη του Χρηματιστηρίου. 

Η ιστορική συμβολή του ΠΑΣΟΚ ήταν μία: Ο εκμαυλισμός της κοινωνίας και η ηθική έκπτωση που από το 40% που απολάμβανε το παρακράτος της Δεξιάς, εξαπλώθηκε στο 90(και βάααλε)% του παρακράτους της Αρπαχτής ("στο άλφα της αξίας, της αρχής της μίας, λουτροκαμπινές"). Προϋπόθεση άλλωστε για την πολιτική επιβίωση της σοσιαλδημοκρατίας σε όλη την Ευρώπη μετά τον εναγκαλισμό της με το κεφάλαιο από το 80 και μετά.

Ε, και τώρα τι; Η εθνική μειοδοσία του Τζέφρι για να γίνει αποδεκτή αναίμακτα προϋποθέτει με την σειρά της την εξαθλίωση του κόσμου της εργασίας για να τον φέρουν στο δίλημμα επιβίωση ή δίνουμε κάτι από τα "τιμαλφή"; Ολοκληρώνει έτσι την καταστροφή που απετέλεσε για την χώρα αυτή η "περίεργη" οικογένεια... Αναμενόμενη, για όσους δεν παπαγαλίζουν τον εξαγνισμό του παλαιού ΠΑΣΟΚ (π.χ. η αλητεία που ξεκίνησε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γράφοντας στα ΝΕΑ για βρώμικο 89 -βρώμικο από ποιον κύριε Λευτέρη μας αν όχι από τ' αφεντικά σου που άλλα γράφανε πριν και άλλα είπανε στη δίκη;) αλλά επιμένουν να θυμούνται τον πραγματικό ρόλο του ακατανόμαστου... 

Ο Γ. Δελαστίκ βέβαια δεν ανήκει στους εξαγνιστές. Προφανώς αναφέρεται έτσι τον ακατανόμαστο γιατί απευθύνεται στο συγκεκριμένο κοινό του Έθνους.  Αναπαράγει όμως έτσι (με την "αντιπαραβολή" Γιώργου-Αντρέα έστω και για λόγους ενεργοποίησης του θυμικού) την ιδεοληψία πολλών εκ της αριστεράς πως άνθρωποι που δέχτηκαν, στήριξαν τα παραπάνω (και χιλιάδες άλλα) είναι σοσιαλιστές κι όχι σόσιαλ ληστές. Πόσο μάλλον τώρα που έχουν εγκρίνει την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση. εν γνώση τους πως οδηγεί στο ξεπούλημα της χώρας! Τι ποσοστό αντιπροσωπεύουν στο ΠΑΣΟΚ οι Σακοράφα, Μαριάς, Μητρόπουλος και  κάποιοι ελάχιστοι ακόμα; Δουλευόμαστε;

Άντε το πολύ πολύ να φωνάξουν κάποιοι ΠΑΣΟΚοι τώρα επειδή θα πάψουν να παίρνουν τα ψίχουλα από το πλιάτσικο. Ως εκεί! Η γάγγραινα -και δη η πνευματική- είναι αναστρέψιμη; Θα μου πεις, δεν αλλάζουν ματιά οι ανθρώποι; Αλλάζουν αλλά συνήθως, χρειάζεται στο μεταξύ μια τραγωδία. Φτάνει η τραγωδία της τσέπης για κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω και πολύ φοβάμαι πως θα φτάσουμε σε νέο "ακρωτηριασμό"...