Πρωθυπουργός ή Φόρεστ Γκαμπ;

του Θανάση Καρτερού

από την ΑΥΓΗ

Τον έχουμε απολαύσει να ατενίζει με ηγετική αυτοπεποίθηση το μέλλον, να βαδίζει προς αυτό με σηκωμένα μανίκια, να μας προειδοποιεί άτεγκτος ότι θα μας τιμωρήσει με άλλες εκλογές αν δεν ψηφίσουμε ΠΑΣΟΚ σ’ αυτές, να χαρίζει χαμόγελα ευφυΐας και νικητήριας χαράς από εξέδρας στο πλήθος, να προβληματίζεται περίφροντις για τη μοίρα του έθνους στο γραφείο του. Και νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα με τις πολιτικές στάσεις του Γιώργου Παπανδρέου που μεταφράζονται αμ' έπος αμ' έργον σε ανάλογες φωτογραφικές πόζες.

Μας εξέπληξε όμως για άλλη μια φορά φωτογραφικώς την Κυριακή. Διότι με μαύρο κολάν, πορτοκαλί παπούτσια, αεροδυναμικά γυαλιά και σε λυγερή γυμναστική στάση δεν τον είχαμε ξαναδεί. Κι αφού η κατάπληξη έδωσε τη θέση της στον θαυμασμό, λογικό ήταν να δώσει κι ο θαυμασμός τη θέση του στον προβληματισμό - ένας τόσο ευφυής και σοβαρός πολιτικός δεν φωτογραφίζεται έτσι για πλάκα. Κάτι μήνυμα στελνει αυτή η νέα αμφίεση και η νέα στάση την οποία με τόση επιτυχία συνέλαβε ο φωτογραφικός φακός.

Διότι με τον Παπανδρέου όλα έχουν τη σημασία τους. Δεν παίζουμε αγαλματάκια εδώ ούτε μιλάμε για κάποιο σύμβολο του σεξ που συντηρεί τον μύθο του. Για τον πρωθυπουργό μιλάμε. Με σηκωμένα μανίκια δίνει το μήνυμα της σκληρής δουλειάς. Με την ακαμψία της αυτοπεποίθησης μη φοβάστε το Μνημόνιο, εδώ είμαι εγώ. Με τη λεπίδα της αυστηρότητας ανάμεσα στα φρύδια ότι δεν θα περάσουν οι βάρβαροι - δεξιοί, αριστεροί και αριστεροδέξιοι. Με τα σφιγμένα χείλη συμπάσχει με τα θύματα της πολιτικής του. Και με το πλατύ χαμόγελο ότι μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.

Τι εκφράζει λοιπόν με το μαύρο κολάν, τα πορτοκαλί παπούτσια και όλα τα αξεσουάρ ενός εξηντάρη μαραθωνοδρόμου; Εδώ καλούνται οι πιο σοβαροί αναλυτές να συνδράμουν στην αποκρυπτογράφηση του φωτογραφικού μηνύματος. Διότι δεν αρκούν οι επιδερμικές κρίσεις των φίλα προσκείμενων δημοσιογράφων της ημιεπίσημης, ότι τα γυαλιά είναι για τις υπεριώδεις ακτινοβολίες. Σιγά την είδηση. Ο συμβολισμός τους ποιος είναι; Και πώς να πλεύσουμε αν δεν τον αποκρυπτογραφήσουμε; Υπάρχει ο κίνδυνος να προσαράξουμε στην εμπαθώς εύκολη ερμηνεία ότι το μήνυμα της φωτογραφίας είναι η ίδια η φωτογραφία. Ότι έχουμε δηλαδή έναν πρωθυπουργό Φόρεστ Γκαμπ. Και τότε δεν τις γλιτώνουμε τις εκλογές με τίποτε…

.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.

- Επιμένω εδώ και χρόνια και το έχω γράψει ξανά και ξανά στο blog: μια εξαιρετική "προσωπογραφία" του ΓΑΠ είχε κάνει προφητικά ο Χαλ Άσμπι στην ταινία του "Να είσαι εκεί κύριε Τσανς" (Being there, 1979). Αν είχε email o Θ. Καρτερός θα του έλεγα να τη δει για να του λυθούν πολλές απορίες..







Υ.Γ. Προσθέτω και τον εύστοχο -ειδικά στο β' μέρος- σχολιασμό του Αλέκου Αλαβάνου που μόλις διάβασα στην Αυγή: 

Με σκωπτικό τρόπο ο Αλ. Αλαβάνος σχολίασε τη συμμετοχή του Γ. Παπανδρέου στον Μαραθώνιο λέγοντας πως "έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε τον πρωθυπουργό να δηλώνει ξανά και ξανά ότι είναι γιος του Α. Παπανδρέου και εγγονός του Γ. Παπανδρέου. Σήμερα αποφάσισε να διεκδικήσει ότι είναι και δισέγγονος του... Σπύρου Λούη". Επίσης τόνισε ότι ο πρωθυπουργός "δεν έχει καταλάβει τίποτε από το νόημα και το μήνυμα του Μαραθωνίου, το μήνυμα της πάλης και της αντίστασης του μικρού απέναντι στον μεγάλο εισβολέα. Το μήνυμα της δύναμης της ελευθερίας απέναντι σε κάθε προσπάθεια επιβολής. Οι πολιτικές επιλογές του πρωθυπουργού βρίσκονται στον αντίποδα αυτών των μηνυμάτων, τα δε επικοινωνιακά τρικ του κινούνται μεταξύ θράσους και γελοιότητας".