 |
| σκίτσο του Στάθη από την Ελευθεροτυπία (πηγή) |
Ένα διάγγελμα προς τον λαό του κρίθηκε αναγκαίο από τον Παπανδρέου μετά την ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής -και το διέπραξε. Επίσης κρίθηκε αναγκαίο το διάγγελμα να διαθέτει τον ανάλογο διάκοσμο, κι έτσι μαζεύτηκαν ως γλάστρες όλοι οι υπουργοί - δήθεν έκτακτη, πανηγυρική και τα μυαλά στα κάγκελα, συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Και είπε, είπε, είπε. Τι είπε, αλήθεια;
2.517 λέξεις αφιέρωσε στα μέτρα που αποφάσισε η σύνοδος για την Ευρώπη και το Σύμφωνο του Ευρώ. Μας αράδιασε μέσα στο τεράστιο αυτό κείμενο όλες τις παραλλαγές ύμνων. Τα κοντάκια και τα απολυτίκια στην πολιτική του. Τα ωσαννά στην αποφασιστικότητα και την καλή διαγωγή του που ανταμείφθηκαν από τους εταίρους. Τις νέες ραψωδίες στο έπος της σωτηρίας της χώρας - έπος με πρωταγωνιστή τον ίδιο βεβαίως. Το αφόρητο παραμύθι ότι παλέψαμε όλοι μαζί και βγαίνουμε όλοι κερδισμένοι. Γύρω-γύρω όλοι και στη μέση η επιμήκυνση και η μία μονάδα του επιτοκίου. Θρίαμβος Παπανδρέου!
Και από τις 2.517 λέξεις πόσες αφιέρωσε στις «σημαντικές δικές μας δεσμεύσεις», στο αντίτιμο δηλαδή που καλείται να πληρώσει η χώρα του και ο λαός του; 135 (ολογράφως: εκατόν τριάντα πέντε) λέξεις μονάχα. Μερικές αράδες σε μια λογοδιάρροια ακατάσχετη. Και μήπως είπε καμιά αλήθεια στις έστω 135 αυτές λέξεις; Αξίζει να τις διαβάσει όποιος δεν τις διάβασε, για να κατανοήσει πώς εξακολουθεί ο πρωθυπουργός, που διακηρύσσει ότι θα μας λέει πάντα την αλήθεια να λέει σαχλαμάρες στη θέση της. Πώς απέφυγε να μιλήσει για τη ρητή δέσμευση εκποίησης δημόσιας περιουσίας 50 δισ. που ανέλαβε και πώς τη βάφτισε αξιοποίηση - χωρίς να αναφέρει το θηριώδες νούμερο. Ή πώς ξεπέρασε τη θηριώδη και διαρκή λιτότητα, για την οποία επίσης δεσμεύτηκε, με την ανέμελη διαπίστωση ότι πρόκειται για μέτρα που τα περισσότερα εμείς τα έχουμε ήδη πάρει!
Κατά τα άλλα, είχε και δυο κολακευτικές λέξεις και για τα υποζύγια. Δεν θα πετύχαινα αν δεν είχα δίπλα μου τους πολίτες, είπε. Και διέκρινε -τι οξύνοια θαυμαστή!- εθνική έγερση των Ελλήνων! Αέρα πατέρα, δηλαδή, κατά το κοινώς λεγόμενο. Χιλιάδες λέξεις σε μια τόσο κρίσιμη για τη χώρα στιγμή, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει μόνο επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, αλλά και επιμήκυνση της αβάσταχτης ελαφρότητας...
2.517 λέξεις αφιέρωσε στα μέτρα που αποφάσισε η σύνοδος για την Ευρώπη και το Σύμφωνο του Ευρώ. Μας αράδιασε μέσα στο τεράστιο αυτό κείμενο όλες τις παραλλαγές ύμνων. Τα κοντάκια και τα απολυτίκια στην πολιτική του. Τα ωσαννά στην αποφασιστικότητα και την καλή διαγωγή του που ανταμείφθηκαν από τους εταίρους. Τις νέες ραψωδίες στο έπος της σωτηρίας της χώρας - έπος με πρωταγωνιστή τον ίδιο βεβαίως. Το αφόρητο παραμύθι ότι παλέψαμε όλοι μαζί και βγαίνουμε όλοι κερδισμένοι. Γύρω-γύρω όλοι και στη μέση η επιμήκυνση και η μία μονάδα του επιτοκίου. Θρίαμβος Παπανδρέου!
Και από τις 2.517 λέξεις πόσες αφιέρωσε στις «σημαντικές δικές μας δεσμεύσεις», στο αντίτιμο δηλαδή που καλείται να πληρώσει η χώρα του και ο λαός του; 135 (ολογράφως: εκατόν τριάντα πέντε) λέξεις μονάχα. Μερικές αράδες σε μια λογοδιάρροια ακατάσχετη. Και μήπως είπε καμιά αλήθεια στις έστω 135 αυτές λέξεις; Αξίζει να τις διαβάσει όποιος δεν τις διάβασε, για να κατανοήσει πώς εξακολουθεί ο πρωθυπουργός, που διακηρύσσει ότι θα μας λέει πάντα την αλήθεια να λέει σαχλαμάρες στη θέση της. Πώς απέφυγε να μιλήσει για τη ρητή δέσμευση εκποίησης δημόσιας περιουσίας 50 δισ. που ανέλαβε και πώς τη βάφτισε αξιοποίηση - χωρίς να αναφέρει το θηριώδες νούμερο. Ή πώς ξεπέρασε τη θηριώδη και διαρκή λιτότητα, για την οποία επίσης δεσμεύτηκε, με την ανέμελη διαπίστωση ότι πρόκειται για μέτρα που τα περισσότερα εμείς τα έχουμε ήδη πάρει!
Κατά τα άλλα, είχε και δυο κολακευτικές λέξεις και για τα υποζύγια. Δεν θα πετύχαινα αν δεν είχα δίπλα μου τους πολίτες, είπε. Και διέκρινε -τι οξύνοια θαυμαστή!- εθνική έγερση των Ελλήνων! Αέρα πατέρα, δηλαδή, κατά το κοινώς λεγόμενο. Χιλιάδες λέξεις σε μια τόσο κρίσιμη για τη χώρα στιγμή, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει μόνο επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου, αλλά και επιμήκυνση της αβάσταχτης ελαφρότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου