Δημιουργώντας το αντίπαλον δέος

σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη

από την Κυριακάτικη Αυγή

Ένα πασίγνωστο οικολογικό απόφθεγμα της δεκαετίας του '70 έλεγε πως δεν έχουμε δικαίωμα να καταστρέφουμε το περιβάλλον, γιατί δεν μας ανήκει, αλλά μας το έχουν εμπιστευθεί οι επόμενες γενιές για φύλαξη. Αυτή η αλήθεια ισχύει και για όσα ζούμε σήμερα με την καταστροφή του κοινωνικού περιβάλλοντος που συντελείται με την ανατροπή του κοινωνικού κράτους και την επιβολή του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας.

Κυβερνήσεις που έχουν εκλεγεί για μία μόνο τετραετία δεσμεύουν για πολιτικές που αφορούν μία και δύο γενιές. Το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που επέβαλε η Μέρκελ γενικεύει τη σκληρή λιτότητα, διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, κηρύσσει το τέλος της εργασίας, ως συνταγματικές αρχές της Ευρωζώνης.

Η ελληνική περίπτωση είναι ακόμη πιο χαρακτηριστική. Με το καρότο της επιμήκυνσης του δανείου της τρόικας επιβάλλεται η γενική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Δεν πρόκειται για πώληση ακινήτων, αλλά για ξεπούλημα παραγωγικών μονάδων στρατηγικής σημασίας. Για ποια καινοτομία μας μιλούν, όταν οι τηλεπικοινωνίες και η ενέργεια εκχωρούνται στον ιδιωτικό τομέα; Όταν η εκπαίδευση μετατρέπεται σε εμπόρευμα;

Όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας την εποχή του Μνημονίου συνιστούν ανηθικότητα, με κύρια θύματα τους νέους. Η ανεργία τους εκτινάχθηκε στο 39%! Και το μοντέλο "ανάπτυξης" που οι κυρίαρχες δυνάμεις συζητούν παραπέμπει σε "ανάπτυξη χωρίς διασφαλισμένη εργασία".

Δεν είναι μονόδρομος αυτές οι εξελίξεις. Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις, οι οποίες έμπρακτα αμφισβητούν τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία, που είναι υπεύθυνη για την κρίση. Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις, που ανοίγουν τον δρόμο για προοδευτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Γιατί σήμερα δεν υπάρχουν ριζικές λύσεις μέσα σε πλαίσιο εθνικής απομόνωσης.

Η αντιστροφή των εξελίξεων προϋποθέτει την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο αντίπαλον δέος. Με προγραμματικές θέσεις και κινηματικές παρεμβάσεις, με ορίζοντα προοδευτικής διακυβέρνησης. Αυτή η προοπτική, προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας, ανιχνεύθηκε επί τρεις ημέρες στο διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και τελείωσε χθες. Πρόκειται για χαρακτηριστική αντίστιξη, καθώς, προχθές, στις Βρυξέλλες, ο πρωθυπουργός πήγε αφοπλισμένος για να παραδοθεί.