Μήνυμα από τους δικηγόρους

(πηγή)

από την Αυγή

Οι εκλογές στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας, τον πρώτο επιστημονικό σύλλογο της χώρας, σφραγίστηκαν από την εκτόξευση της αποχής, που έφτασε το 42%, παρ' ότι στις κάλπες συμμετείχαν 12 ψηφοδέλτια, δηλαδή, θεωρητικά τουλάχιστον, υπήρχε η δυνατότητα πολλών επιλογών. Ακόμη και τα δύο μεγάλα κόμματα κατέβηκαν διασπασμένα, με την επιρροή της Ν.Δ. να διχάζεται ανάμεσα σε δύο υποψηφίους.

Είναι προφανές ότι η τάση αποστασιοποίησης των πολιτών από τα κοινά, που στις περιφερειακές εκλογές έφτασε σε νέα επίπεδα - ρεκόρ, εξαπλώνεται ακόμη και σε κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά ταυτίζονται με την πολιτική διαδικασία, είναι μορφωμένα και συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης.

Ο πληθωρισμός των νέων δικηγόρων διαφοροποιεί, βεβαίως, τα δεδομένα του Σώματος, ενώ η αύξηση της αποχής εξισώνει τις πολιτικές συμπεριφορές των δικηγόρων με εκείνες που επικρατούν γενικότερα στο εκλογικό σώμα. Άλλωστε στις δημοτικές εκλογές το ποσοστό - ρεκόρ αποχής, λευκών και άκυρων εντοπίστηκε στον Δήμο Αθηναίων, περιοχή με κοινωνικά χαρακτηριστικά ανάλογα προς εκείνα των δικηγόρων.

Τα όσα κατεγράφησαν στην κάλπη του ΔΣΑ επιβεβαιώνουν τις επίμονες τάσεις της κοινωνίας, σύμφωνα με τις οποίες η κρίση της πολιτικής, που αναδεικνύει την κρίση του δικομματισμού, επεκτείνεται στο σύνολο του πολιτικού συστήματος. Καθώς, μάλιστα, επί του παρόντος δεν αναδεικνύεται καθοριστική η παρέμβαση των κοινωνικών κινητοποιήσεων, το κοινωνικό εμποδίζεται να λειτουργήσει καταλυτικά και το πολιτικό αφυδατώνεται.

Είμαστε στην αρχή της περιόδου του Μνημονίου, κατά την οποία οι κοινωνικές διεργασίες θα επηρεάσουν, ίσως κατακλυσμιαία, τις πολιτικές εξελίξεις. Η απομάκρυνση των πολιτών από την εκλογική διαδικασία, ιστορικά σύμπτωμα ακραίας αποπολιτικοποίησης, μπορεί να αποδειχθεί στάση αναμονής για μια νέα αφετηρία ανατροπών, παντού! Διαφορετικά η κοινωνία και η πολιτική κινδυνεύουν να υποστούν τα επίχειρα του βίαιου εξαμερικανισμού της πολιτικής ζωής, με εμβρυουλκό το Μνημόνιο και την τρόικα. Με ορατό αποτέλεσμα να κυβερνούν κυβερνήσεις περιορισμένης λαϊκής νομιμοποίησης, να κυβερνά το 20%, εμφανιζόμενο ως πλειοψηφία μέσα σε μια μειοψηφία συμμετεχόντων.