Τους χρωστάμε, δεν μας χρωστάνε

(πηγή)

από την Αυγή

"Τέλος καλό, όλα καλά" ήταν η αυτόματη αντίδραση με το άκουσμα της συμφωνίας των απεργών πείνας με την κυβέρνηση. Αντίδραση ανακούφισης για το αίσιο τέλος μιας δύσκολης και άνισης μάχης, σε μια δύσκολη συγκυρία στο εσωτερικό μέτωπο και στο διεθνές περιβάλλον. Η λύση που βρέθηκε δεν είναι τέλεια, δεν αποκαθιστά τη δικαιοσύνη, δεν εκτείνεται ώς το "κοινοτικό κεκτημένο", δεν δικαιώνει τους ανθρώπους που επί δέκα - δεκαπέντε χρόνια τώρα πήραν στην πλάτη τους την ανάπτυξη του 4% τον χρόνο, τις ολυμπιάδες, τα μεγάλα έργα και τα μικρά μαγαζιά.

Δεν δίνει πίσω τα λεφτά που έχουν πληρώσει μια και δυο και τρεις φορές νταβατζιλίκι στο ελληνικό κράτος για χαρτιά που δεν πήρανε ποτέ, δεν τους δίνει τα ένσημα που τους φάγανε οι Έλληνες εργοδότες τους και λείπουν σήμερα από τα ασφαλιστικά Ταμεία των Ελλήνων εργαζομένων - συναδέλφων τους, οι οποίοι μάλιστα κέρδισαν μέσα από τον αγώνα των απεργών τη μείωση του αριθμού ενσήμων για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρύθμιση κεφαλαιώδους σημασίας με την ανεργία στο 15%.

Δεν τους αποζημιώνει για τις ψευδείς και άδικες κατηγορίες, τη λάσπη, τις λοιδορίες, τις απειλές που άκουσαν οι ίδιοι και οι αλληλέγγυοι από την κυβέρνηση, το κράτος, τα μίντια και τα κόμματα, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και τους Οικολόγους Πράσινους. Άλλωστε εξακολουθούν να επικρέμονται δικαστικές διώξεις εις βάρος των ιδίων και των αλληλέγγυων.

Σε κάθε περίπτωση όμως η έκβαση της απεργίας των 300 συνιστά νίκη τεραστίων διαστάσεων για τους ίδιους, τους συμπαραστάτες τους αλλά και την εργατική τάξη και όχι "επίδειξη ανθρωπισμού" εκ μέρους της πολιτείας. Είναι η πρώτη και μόνη μέχρι σήμερα νίκη των δυνάμεων της εργασίας διαρκούντος του Μνημονίου.

Τους χρωστάμε, δεν μας χρωστάνε...

Γ.Κ.