Παντού ο ΣΥΡΙΖΑ;

σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή

του Μιχάλη Σιάχου

από το Δρόμο της Αριστεράς

Πού αποσκοπεί η συστηματική στοχοποίηση;

Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση, κανένα περιστατικό διαμαρτυρίας, γιουχαΐσματος, κραξίματος που να μην υπάρχει συριζικός δάκτυλος, που να μην είναι έργο του ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν οι υπουργοί, τα ΜΜΕ, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης. Μερικές φορές, μάλιστα, ορκίζονται ότι ξέρουν ονόματα και διευθύνσεις όσων έχουν πρωτοστατήσει. Δεν θέλουν, με αυτό τον τρόπο, να παραδεχτούν ότι ο κόσμος που τους αποδοκιμάζει μπορεί να είναι ψηφοφόροι τους, μπορεί να είναι μέλη του κόμματός τους ή των συνδικαλιστικών παρατάξεων που υποστηρίζουν ή κόσμος γενικά που δεν ανήκει πουθενά και μπορεί να μην έχει ουδεμία σχέση με την Αριστερά.

Σιγά μην προετοιμάζονται οι αντιδράσεις στις ταβέρνες και τα μπιστρό όπου συχνάζουν οι υπουργοί μας, όπου μόλις εντοπιστούν, ακούνε τα «γαλλικά» τους. Αν ισχύουν οι ισχυρισμοί ότι παντού και πάντα είναι από πίσω ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα πρέπει να έχει ξεπεράσει το δημοσκοπικό 18% που του έδιναν πριν από 3 χρόνια.

Πρόκειται για καρικατούρες. Όχι όμως τόσο αθώες. Με το πες, πες, πες θέλουν να εισβάλουν στη συνείδηση του κόσμου και να ενσταλάξουν την ιδέα ότι πίσω από κάθε ενέργεια αποδοκιμασίας και βίας υπάρχει δάκτυλος του ΣΥΡΙΖΑ. Η στοχοποίηση του Σύριζα γίνεται συνολικά στο όνομα του νόμου και του μέτρου της πολιτείας, άρα και όσοι είναι ή κάνουν παρέα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας. ΣΥΡΙΖΑ ίσον κάτι που συγγενεύει με την τρομοκρατία, τη βία, την παραβατικότητα και πάει λέγοντας. Και αυτά λέγονται για ένα κοινοβουλευτικό κόμμα και προλειαίνουν το έδαφος για το προχώρημα σε ένα άλλο στάδιο στη δημόσια και πολιτική σφαίρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις περιπέτειές του, είναι ένας χώρος που στεγάζει ένα μέρος του ριζοσπαστισμού που υπάρχει και αναπτύσσεται στην κοινωνία. Πρέπει να τσακιστεί αυτή η διάσταση: ένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει σχέσεις με τον αναδυόμενο ριζοσπαστισμό. Ο λόγος είναι απλός και γνωστός στο σύστημα: ο ριζοσπαστισμός αυτός είναι επικίνδυνος για το σύστημα.

Η πίεση που πολλαπλά εφαρμόζεται επί του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί να τον φέρει στις ράγες του συστημισμού, να τον αποκόψει από τον ριζοσπαστισμό, να του ακυρώσει κάθε άλλη προοπτική, αφήνοντάς του μια χλιαρή ροζ αντιπολίτευση.